Zeventig jaar zingen

SASSENHEIM > Dit jaar viert Jeanne de Muijnck – van Goeverden (86) het feit, dat ze 70 jaar lid is van Kerkkoor De Lofstem. De sopraanzangers zong zeven decennia lang de hoogste noten en ze geniet nog iedere maandagavond van elke repetitie. Maandag 30 januari wordt De Muijnck in het zonnetje gezet. ,,Als ik het haal'', zo waarschuwt ze lachend.

In 1947, het jaar waarin De Muijnck lid werd van De Lofstem, werd Theo Middelkamp de eerste Nederlandse wereldkampioen wielrennen op de weg. Het Verenigd Koninkrijk vertrok uit India als bezetter, de Nederlandse Aardolie Maatschappij wordt opgericht en minister Willem Drees voert de Noodwet Ouderdomsvoorziening in. Prinses Juliana neemt als regent de plaats in van koningin Wilhelmina. Deze historische gebeurtenissen hebben de geschiedenisboeken gehaald en De Muijnck schrijft nu haar eigen stukje geschiedenis.

Haar gedachten gaan terug naar het jaar, waarin zij lid werd van De Lofstem. ,,Mijn vader was daar de tweede voorzitter en mijn oudste broer en zus zaten er al op. Ik had net mijn MULO gehaald en mijn vader vroeg of ik mee wilde. We zongen altijd in huis. We hadden beneden een harmonium staan; een huisorgeltje en iedere zondag na de broodmaaltijd 's avonds zongen we samen. Mijn broer Kees had vrienden; die kwamen altijd langs om mee te zingen.''

Ze heeft zeventig jaar lang puur genoten van het zingen: ,,Als je zeventig jaar zingt op de maandagavonden, dan heb ik dus 3.500 avonden lang gezongen. We deden vroeger ook mee aan concoursen, waar we diverse medailles hebben gewonnen.'' Over het zingen zelf, stelt ze: ,,Het was ook ontspannend voor mij. Tussen het harde werken in de kruidenierswinkel van mijn vader door en later toen ik in het Spaarne Ziekenhuis werkt. Samen met mijn twee broers zongen we ook samen in de zaak.'' De maandagavond waren voor het hele gezin gereserveerd voor de koortrainingen. ,,De hele familie wist, dat je op maandagavond niets moest organiseren, want dan zou er toch niemand komen.''

Nooit heeft De Muijnck er ook maar een seconde over nagedacht om te stoppen met De Lofstem. ,,Voor geen goud. Het zingen was en is mijn alles.'' Door de decennia heen, heeft ze al minimaal tien dirigenten 'versleten', maar De Muijnck zelf kan ook bogen op een dirigentenervaring. ,,Dat is één keer gebeurd. Het was Kerst en het laatste lied was 'De Heere God'; daar eindigt onze kerstdienst altijd mee. De dirigent moest eerder weg, dus nam ik zijn taak over. Dat ging prima, maar het smaakte niet naar meer; ik was er niet voor opgeleid.''

Tegenwoordig heeft Kerkkoor De Lofstem zo'n vijftig leden en dat is een mooi aantal. Wel houdt De Muijnck de toekomst van het koor in de gaten: ,,Er vallen ook een hoop af door natuurlijke omstandigheden; mijn langste tijd is ook geweest, denk ik. Maar ik blijf zitten; als je een boek leest, dat hartstikke spannend is, kan het je ook niet dik genoeg zijn. Voor mij is zingen een uitlaatklep en daardoor heb ik die zeventig jaar vol kunnen maken. Ik blijf zingen, tot ik er bij neerval.''

Joep Derksen