Dé lokale en regionale nieuwssite

Beste bezoeker, Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.800, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Veel leesplezier! Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

28 december 2016

,,Hij was een leuke jongen''

OEGSTGEEST > Al zestig jaar zijn Hendry (92) en Jan Huiskamp (91) onafscheidelijk. Woensdag 21 december verraste burgemeester Emile Jaensch de beiden met een bezoek én een bos bloemen vanwege hun zestigjarig huwelijk.

De geboren Leidse werd in 1954 voor het eerst 'gespot' door Jan in de Stadsgehoorzaal tijdens een concert. ,,Ze was in gezelschap van een oudere dame en ze intrigeerde me, vanwege de manier waarop ze praatte en wat ze zei. Ik had wel eens vriendinnen uit andere plaatsen bij mij op bezoek, maar die intrigeerden me niet zo erg als deze mevrouw.'' Toch sprak hij Hendry na de eerste blik niet meteen aan. ,,Ik heb toevallig gezien bij welk huis ze na het concert naar binnen ging.''

Als echte romanticus liet Jan bloemen afleveren bij Hendry als anonieme aanbidder. In eerste instantie had Hendry geen idee van wie deze ruiker was. Jan lacht: ,,Ze heeft toen al haar vriendjes gebeld!'' En vervolgt: ,,Ik fietste daar regelmatig in de buurt en ben haar een tijdje later 'toevallig' tegengekomen.'' De beiden spraken af en al diezelfde avond was het 'raak'. Jan: ,,De eerste zoen was die avond; ik vloog er op als een bok op de haverkist!'' Hendry: ,,Jan was een leuke jongen. Hij praatte gezellig en was ook heel enthousiast.'' Vele strandwandelingen volgden, maar ook deelden de beide hun passie voor het varen en het roeien.

,,Ik zat op de roeivereniging in Leiden en mijn zus en ik hadden samen de zeilboot Sharpy. Jan ging ook een keer mee zeilen en toen is hij in het water gevallen.'' Het leidde tot grote hilariteit bij de zussen, maar Jan had hierdoor voor altijd een plaatsje in het hart van Hendry veroverd. Na anderhalf jaar ging het stel trouwen, mede hierdoor konden ze hun eerste gezamenlijke woning op een bovenverdieping op de Witte Singel betrekken.

Het echtpaar blikt terug op de afgelopen zestig jaar, waarin ze drie dochters hebben opgevoed en ook gezegend zijn met twee kleinkinderen en vijf aangetrouwde kleinkinderen. Vrij snel na hun huwelijksdag vertrok het echtpaar voor een jaar naar Amerika, waar hun oudste dochter werd geboren. Die periode vormde één van de hoogtepunten van hun huwelijk; het was een tijd waarin de beiden rondreisden door Amerika en overal kampeerden, samen met de baby. Uiteindelijk ging het stel weer terug naar Nederland, omdat Jan een baan aangeboden kreeg aan de Universiteit Leiden. Hij bleef hier werken van 1959 tot aan zijn pensioen als hoogleraar in 1989. In die jaren heeft Jan over de hele wereld gereisd en de handen geschud met onder meer Yoko Ono en de voormalige Russische president Gorbachov.

Het echtpaar verhuisde in 1961 naar Oegstgeest, waar hun derde dochter werd geboren. Vlak voor de komst van de burgemeester laat Hendry weten, dat ze uitkijkt naar zijn komst. Net voordat de bel gaat, reageren Jan en Hendry op de vraag hoe ze het gepresteerd hebben om 60 jaar bij elkaar te blijven. Hendry: ,,Natuurlijk hadden we wel eens een ruzietje, maar dat werd altijd bijgepraat. Ook was het zo, dat ik zelf geen geld verdiende. Als je man weg was, zou dat een ramp zijn. Maar als je vroeger ging trouwen, deed je dat ook echt voor het leven. Ik snap niet dat mensen drie keer achter elkaar trouwen.'' Het 60-jarig huwelijksfeest viert het stel met een heerlijk diner, samen met de familie, in De Beukenhof.


Joep Derksen