Column

Thuisblijfouders

De rijksoverheid stimuleert het, dat kinderen minimaal twee dagen naar kinderdagverblijven gaan. Dat zou goed zijn voor de sociale interactie, zo wordt gesteld. En dat is ook wel zo, maar wat is er mis met kinderen die worden opgevoed door hun eigen ouders en daarbij spelen met hun buurkinderen? Ook dan is er sprake van sociale interactie.

'Maar het is juist fijn dat je ook eens van je kinderen af bent', zo hoorde ik onlangs een plaatselijke politica zeggen. 'Een grapje', voegde ze er daarna aan toe. Erg leuk, hoor. Zelf ben ik nog van het 'oude stempel'. Samen met mijn vrouw vind ik, dat je de kinderen die je krijgt zelf moet opvoeden. Dus niet dumpen in een creche om maar even van de kinderen af te zijn. Ons is dat gelukt; met mijn kantoor aan huis kan ik overdag zorgen voor de kinderen en als ik 's avonds de politieke vergaderingen bezoek, neemt mijn voor een baas werkende vrouw de zorg en het genieten van de kinderen over.

Er is nog een andere reden waarom ik vind dat je de kinderen niet massaal naar kinderdagverblijven, creches en peuterspeelzalen moet brengen, waarde columnlezer. Want alle kinderen die deze instellingen bezoeken worden bekeken, beoordeeld, gecategoriseerd en bestempeld. 'Een ADHD-tje, loner, sociaal beperkt, opgewonden standje, lui', om maar enkele termen te noemen. En voor ieder 'probleem' is wel een oplossing en kan een begeleiding plaatsvinden. Zo creëert de sector haar eigen werk.

Kinderen moeten gewoon vrij kunnen spelen en niet de gehele dag onder toezicht staan van vreemde ogen. We gaan naar een maatschappij waar we met ons allen bekeken en beoordeeld worden van onze conceptie tot en met onze dood. Zelfs na onze dood worden we nog wel eens onderzocht, al was het alleen maar om de doodsoorzaak te constateren.

Ook in Kaag en Braassem voldoen alle peuterspeelzalen en kindcentra aan de eisen van de Vroeg- en Voorschoolse Educatie (VVE). Zo kunnen kinderen extra ondersteuning hebben, op gebieden van taal en sociaal handelen, zo laat wethouder Henk Hoek weten. Hij ziet dat niet als controle, maar als 'begeleiding van ouders in de zorg die ze voor hun kinderen hebben. We richten daar een netwerk voor op van professionals.' Met zijn volgende uitspraak ben ik het eens: 'We willen de ouders in staat stellen om goede keuzes te maken. De autonomie van de ouders prevaleert daar in.' Met andere woorden; het moet niet zo zijn, dat ouders hun kinderen verplicht onderwerpen aan allerlei onderzoeken van professionals. Want met rust, reinheid en regelmaat kom je er als thuisblijfouder doorgaans ook wel.

Joep Derksen