Dé lokale en regionale nieuwssite

Beste bezoeker, Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.800, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Veel leesplezier! Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

31 maart 2007

Wonen langs de vaart is genieten van rust en ruimte

Bollenvelden en water inspiratiebron voor kunstschilder
Vogelenzang – Casper (35) en zijn partner Daniëlle (43) wonen bijna twee jaar in een 250 jaar oud huis op de Noorderleidsevaart. Achter de muren zijn oude ringen weggewerkt, waaraan is af te leiden dat dit huis vroeger dienst heeft gedaan als fourageplaats voor paarden. Ze wonen met veel plezier langs de vaart en vertellen over hun ervaringen.
“Ons huis is klein, maar heel knus en verdeeld in twee delen met taartpunten in het dak. Je woont hier vlak bij het station en de uitvalswegen en we hebben uitzicht op een bollenveld.” Daniëlle is kunstschilder en laat zich door haar omgeving inspireren. De Trekvaart heeft ze nog niet als onderwerp genomen, “Maar wat niet is, kan nog komen.” Ze wonen maar enkele meters af van de Vaart en genieten er dagelijks van.

Het huis waarin de beiden wonen is wellicht wat klein, maar bijzonder knus en redelijk uniek te noemen. “Het is dan ook puur toeval dat we hier terecht kwamen”, zo vertelt Casper. We zijn geen mensen van de grote stad en waren op zoek naar een plek voor ons beiden. Bij het rondrijden door de omgeving zagen we dat dit huis te koop stond en voor we het wisten, was het ons eigendom.”

Casper en Daniëlle zien niets in de plannen die gerezen zijn om van de vaart een meer toeristische trekpleister te maken. “Het is al een trekpleister, want de weg naast de vaart wordt veel gebruikt als fietsroute tussen de bollen door en langs het water. Bovendien rijden hier in de zomer regelmatig Ford Oldtimers langs.” Ze lachen: “Het water is ’s winters ook een prachtige schaatsroute, maar de laatste jaren is het meer klunen geblazen.” Serieus: “Wel zijn er heel veel vissers, dus het moet wel een goede vislocatie zijn, maar onze grote ergernis is dat die mannen hun rotzooi moeten opruimen! Regelmatig rapen we blikjes en rommel op die zijn hebben achtergelaten.”

De plannen om de Leidschevaart op bepaalde plekken te verbreden om zo de natuur meer ruimte te geven, krijgt ook niet direct de handen op elkaar: “Laat de Leidschevaart wel mooi blijven!”

Daniëlle heeft zelf onderzoek gedaan naar de geschiedenis van hun huis, maar er is maar weinig beschikbaar in het historisch archief. Ze haalt een grote map met oude foto’s tevoorschijn, waarvan ze een deel van het internet gehaald heeft. “Kijk, hier wordt in het onderschrift gezegd dat dit ons huis is, maar dat kan niet, want op de foto staat een totaal ander pand.” Daniëlle vervolgt: “Helaas ben ik nog niet veel informatie gekregen over dit historische huis. Misschien is er iemand die dit artikel leest en ons meer over de achtergrond kan vertellen.”

Verdwenen

Vijftig meter verderop woont de buurvrouw in een oude bollenschuur, die deels gerenoveerd is. Bewoonster Diny Stokman vertelt: “We wonen hier al 25 jaar met veel plezier. Inderdaad heb ik gehoord dat de Leidschevaart dit jaar 350 jaar bestaat. Mooi toch!?”

Stokman ziet een toenemend aantal toeristen wel zitten: “In de zomer komen hier hele clubs mensen langs en dat is leuk om te zien. Op de campings die in die tijd ook open zijn, zitten veel jongelui, bootjes met pleziervaarders passeren ons huis en een hoop fietsen zien we op een dag. Dat is ook logisch, want als je hier langsfietst, kom je zo in de Keukenhof uit. Af en toe komen hier oude auto’s en motors en clubverband langsrijden. Dat maakt wel wat lawaai, maar ach, ze zijn voorbij en verdwenen.”

De plannen om de vaart uit te wateren, ziet de kranige vrouw echter totaal niet zitten: “Je moet de Leidschevaart zo laten en een verbreding moet niet ten kosten gaan van de bollenboeren. Bovendien is het onnodig om ‘extra natuur’ te creëren, want binnen vijf minuten zit je in de duinen, waar de planten en dieren alle kanten op kunnen gaan.” Ze besluit: “Er zijn zoveel mogelijkheden om het hier naar de zin te hebben, ga de vaart dan niet verminken in andermans nadeel.”

30 maart 2007

Vangrails vervangen

Streek - Op de A44 werd afgelopen woensdag 28 maart een stuk vangrail vervangen tussen de afslagen Noordwijkerhout en Voorhout-Oosthout. Een rijbaan was tussen de spitstijden in afgesloten om een flinke reeks verweerde railgedeelten te verwijderen en tegelijkertijd nieuwe vangrails te plaatsen. Er was enig oponthoud voor het autoverkeer, maar lange files bleven uit. Tegen vier uur staakten de wegwerkers hun activiteiten en maakten de weg vrij voor alle verkeer, zodat de avondspits geen hinder ondervond van de railvervanging.

Kruipen en schreeuwen voor plaats in ‘meedogenloos project’

Audities voor ‘Moby Dick’ in Maria ter Zeekerk
Noordwijk – Veertig mensen tussen de 10 en 60 jaar kwamen zondag 25 maart opdagen om auditie te doen voor de muziektheatervoorstelling ‘Moby Dick… Hooglied voor een walvis’ van KunstKlank. In de Maria ter Zeekerk lachten, kropen, zongen en schreeuwden de aspirant-acteurs zo goed als ze konden, waarna Martine Zeeman en Herma van Piekeren de mensen met de juiste kwaliteiten selecteerden.

door Joep Derksen

Martine is verantwoordelijk voor de regie en ze was bijzonder enthousiast over het aantal mensen dat in de kerk bijeengekomen was. “Dit is een fantastische opkomst en dat is een goede zaak want Moby Dick is een meedogenloos project vol zang, beweging en spel. In het stuk zijn negen rollen, waarvan vijf door professionals gespeeld worden. Vier acteurs werden dus uit de groep geselecteerd om op vrijdag 13 juli op het strand van Noordwijk in het stuk te kunnen spelen. In totaal zullen tot 22 juli tien voorstellingen gegeven worden.

Natuurgoden

De voorstelling op het strand belooft een bijzonder evenement te worden, want op het Noordwijkse strand wordt een karkas van de witte walvis Moby Dick nagemaakt en het de show vind plaats binnenin het karkas. Martine: “Het verhaal dat uitgebeeld wordt, betreft de periode voorafgaande aan het boek waarin de schipper zijn laatste reis maakt. Om God en de natuurgoden gunstig te stemmen, hielden de dorpelingen bepaalde rituelen en in dat kader bouwden ze een afgod van een walvis op het strand om dit beeld te vereren voor een veilige terugkeer van de zeelieden en goede vangsten.”

Ze besluit: “Het stuk willen we ook brengen als een avontuur, gespeeld rond 1850, het jaar waarin het boek geschreven is. Het is een echt volksstuk; er wordt in gestreden, maar mensen komen ook samen en hebben elkaar lief. Nog steeds hebben we niet de definitieve versie of zelfs complete liedjes van het stuk, want het boek biedt zoveel bijbelse, mythische en Griekse elementen, dat het haast te prachtig is om uit te beelden!”

Ritmisch

Voor de gezamenlijke warming begon, waarbij alle deelnemers voor een groot kruis allerlei oefeningen deden, stelde Herma van Piekeren (muzikale begeleiding) de randvoorwaarden om aan ‘Moby Dick’ deel te kunnen nemen: “Je moet ritmisch zijn en maat en toon kunnen houden”. Samen zongen de acteurs het bekende lied “Al die willen te kap’ren varen moeten mannen met baarden zijn”. Eerst gezamenlijk en daarna afwisselend door de mannen en de vrouwen.

Vervolgens werden de deelnemers in twee groepen verdeeld. In een zijkamer werd geoefend op de verschillende toonladders en werd het zangtalent beoordeeld en op het bordes kregen de mensen acteeroefeningen. Een aantal familieleden van de acteurs zat in de kerkbankjes geamuseerd te kijken hoe ademhalingsoefeningen afgewisseld werden met korte sketches, uitroepen, driftige wandelingen door de kerk en dramatische interacties tussen de uitgelaten, ingetogen, bedrukte en dan weer opgewekte acteurs.

De gelukkige geselecteerden gaan voorafgaand aan de voorstellingen een periode lang samen leven in een kamp, weg van de bewoonde wereld. “Doel hiervan is om niet meer bezig te zijn met de dagelijkse gang van zaken”, zo legt Martine uit, “maar om van God en alles los te zijn. Dat is de beste voorbereiding voor Moby Dick!”

Voor meer informatie:
www.kunstklank.nl.

29 maart 2007

Nieuw Lisse bekritiseert hoge investeringen gemeentewinkel

Collega-raadsleden steunen betoog Van der Zwet niet

Lisse – Een hevige discussie vond toch nog onverwacht plaats over de te bouwen gemeentewinkel tijdens de raadsvergadering van 22 maart. Nieuw Lisse’s raadslid Daphne van der Zwet ageerde tegen het bedrag van 600.000 euro dat deze verbouwing moet kosten. ‘We zijn niet tegen de gemeentewinkel, maar wel tegen deze investering waarvoor de redenen onvoldoende onderbouwd zijn door het college.’

Door Joep Derksen

Van der Zwet: ‘Een gemeentewinkel moet het eindresultaat zijn en er zijn nog voldoende dingen die eerst geregeld moeten worden. Zorg er bijvoorbeeld eerst voor dat de digitale ondersteuning goed geregeld is. Het college geeft aan dat noodzakelijk is om ruimten beschikbaar te hebben om bezoekers apart te ontvangen, maar deze vertrekken zijn er al. Enkele maanden geleden heeft de gemeente al vele duizenden euro’s geïnvesteerd in een verbouwing en een deel van deze verbouwing wordt nu weer ongedaan gemaakt: dat is een forse desinvestering en gaat ten koste van het geld van onze inwoners.’

Maximum

Ze besluit: ‘Ook betwijfelt Nieuw Lisse dat deze zes ton het maximum is, want later moeten ook de raadszaal en trouwzaal opnieuw ingericht worden: dat brengt nog weer extra kosten met zich mee.’

Haar betoog kon de collega-raadsleden niet overtuigen. Hoewel PvdA, SGP/ChristenUnie en het CDA ook kritisch waren over de desinvestering, gaven alle partijen toestemming om voor 600.000 euro de gemeentewinkel op te zetten. VVD-er Willem Loos: ‘Als je iets doet, moet je het goed doen’. Joke Vermeulen (CDA): ‘We gaan voor klantgerichtheid’. Bert van Santen (SGP/ChristenUnie): ‘De houding van de ambtenaren ten aanzien van de klanten gaat veranderen en hiervoor heb je een andere inrichting nodig. D66-er Levien de Braal: ‘We gaan voor een betere dienstverlening en hopen dat er meer avondopenstellingen komen.’ Hans Bet (PvdA): ‘De woorden van Nieuw Lisse zijn halfbakken. Inderdaad, als je iets doet, moet je het goed doen’.

Brandweer Lisserbroek biedt burger kijkje achter schermen

Vlam in de pan, auto’s openknippen en gasflesjes

Lisserbroek – De brandweer houdt op zaterdag 31 maart een open dag waar mensen kunnen genieten van bluswerkzaamheden, het openknippen van auto’s en het op onjuiste wijze doven van een vetpannetje. Achterliggende reden om de open dag te organiseren is dat de brandweer dringend op zoek is naar nieuwe vrijwilligers, die minimaal anderhalve dag per week tijdens kantooruren beschikbaar zijn.

Door Joep Derksen

Guus Borst is Postcommandant in Lisserbroek en samen met de jongste rekruut Bart Mens (18) vertelt hij over aanstaande zaterdag. Er zal een hoogwerker staan waarop mensen kunnen plaatsnemen. De brandweer gebruikt zulke hoogwerkers voor bijvoorbeeld het uit een huis takelen van patiënten, of om van bovenaf een brand te blussen. Borst: ‘Daarnaast komen er sloopauto’s waarbij de brandweer laat zien hoe de deuren ingeknipt worden. Ook de bezoekers mogen zelf ervaren hoe dit knippen in zijn werk gaat.’

Hij wordt helemaal enthousiast: ‘Wat dacht je van onze demonstratie met het vetpannetje? We laten natuurlijk zien hoe je een brandend vetpannetje veilig moet afdekken, maar ook tonen we wat er gebeurt als er water op wordt gegooid. Een liter water staat namelijk gelijk met 1.700 liter stoom, dus als je een pannetje van 200 graden combineert met een plens koud water, zorg je ervoor dat alles wat brandt en in de pan zat in een keer de lucht in gaat.’

Afdekken

De postcommandant vervolgt: ‘Ook laten we onder gecontroleerde omstandigheden een campinggasflesje ontploffen en laten we zien hoe een vloeistofbrand (bijvoorbeeld brandende olie op water) wel en niet geblust moet worden.’ Ook Mens doet een duit in het zakje: ‘Binnen kleden we de mensen om in brandweeruniform, met alles erop en eraan. Zo kunnen de bezoekers ervaren hoe het is om een complete bepakking van 20 kg aan te hebben. Daarnaast geven we informatie over de brandweer en vertellen professionele blussers over hun ervaringen. Voor veel kinderen is het een droom om later brandweermens te worden en ook zij kunnen prijsjes winnen door mee te doen aan een kleurwedstrijd.’

De beide spuitgasten laten over de bedoeling van de open dag geen misverstand bestaan: ‘We zijn dringend op zoek naar nieuwe vrijwilligers: goed gezonde mensen (mannen én vrouwen) die een aantal daguren per week beschikbaar zijn, zodat we ook in de toekomst met voldoende bezetting ontspannen naar incidenten kunnen uitrukken.’

Leeftijdslimiet
Op dit moment heeft de kazerne nog net voldoende bezetting, met 19 vrijwilligers en 6 beroepsbrandweermensen, waaronder één vrouw. Een aantal van de spuiters is echter rond de 55 jaar en nadert met rasse schreden de leeftijdslimiet van 59 jaar. Borst: ‘Het draait allemaal om de dagbezetting; we hebben mensen nodig die zo’n anderhalve dag per week tijdens kantooruren beschikbaar zijn. Dat betekent niet dat deze personen op de kazerne moeten zijn, maar wel dat ze bij een oproep binnen vijf minuten naar de kazerne kunnen komen. Daarom rekruteren we alleen bij mensen die in of dichtbij Lisserbroek wonen of werken.’

De open dag vindt plaats bij de kazerne, Veenwortelstraat 3 Lisserbroek, op zaterdag 31 maart, tussen 10:00 en 14:00 uur. Voor meer informatie:
http://brandweer.haarlemmermeer.nl.

‘We moeten niet stigmatiseren’

Jongerenwerker zegt Jeugdopbouwwerk Lisse vaarwel

Lisse – Na 17 jaar met heel veel plezier als jeugdopbouwwerker actief te zijn geweest, neemt Herman van den Brug afscheid. Hij wordt de nieuwe regiocoördinator Jongerenwerk in de fusiegemeente Jacobswoude & Nieuwkoop. Op 23 maart tussen 19:00 en 21:00 uur geeft hij een afscheidsfeest in Magnifiosi. Hij blijft tot het laatst toe betrokken bij de jongeren en in zijn laatste interview als jongerenwerker in Lisse spreekt hij zijn hartenwens uit: ‘Laat de gemeente, politie en andere instanties niet over de jongeren praten, maar met de jongeren.’

Door Joep Derksen

Herman’s grootste klus was het volledig opbouwen van de Magnifiosi accommodatie die volledig door brand verwoest was. ‘Samen met de fantastische inzet van vele vrijwilligers hebben we er iets heel moois van gemaakt. Magnifiosi is vervolgens een heel goed draaiende tent geweest en alles liep als een tierelier.’ Hij bagatelliseert direct zijn eigen bijdrage: ‘de jeugdopbouwwerker zorgt voor ideeën, continuïteit en grote lijnen, maar de jongeren doen uiteindelijk alle dingen zelf.’

Communicatie
Toch zijn er donkere wolken aan de horizon, zo vindt Herman. ‘Natuurlijk doet de gemeente veel goed, maar er is nog een wereld aan dingen die verbeterd kunnen worden. Zo bemoeien ze zich veel te veel met de details, terwijl ze zich eigenlijk op de regie moeten richten. Jongeren hebben lak aan mooie woorden; die horen ze al genoeg. Er moeten nog een heleboel dingen gebeuren en ideeën moeten omgezet worden in praktisch toegepast beleid. Het bestuur moet beseffen dat je met jongeren te maken hebt en als je wat wilt, moet je er ook direct mee aan de slag gaan.’

Hij gaat ook in op de actualiteit: ‘De manier waarop dat uitgaansverbod is aangepakt, was geen voorbeeld van optimale communicatie. Op de maandag besloot het college een samenscholingsverbod in te stellen. Op woensdag worden jongeren uitgenodigd en worden ze voor een voldongen feit gesteld. Ook ik was niet bij het besluit betrokken en kreeg het pas te horen op het moment dat ik in de zaal zat. Met dit soort communicatie douwen we de jongeren uit de samenleving.’

Waterbedeffect

‘Natuurlijk hebben er vernielingen plaatsgevonden en dat moet aangepakt worden, maar het gaat om de manier waarop. Beter was geweest dat de gemeente samen met politie, de jeugdopbouwwerker en de jongeren hadden gezegd: ‘Jullie krijgen nog wat tijd om de overlast te laten verdwijnen en wanneer dat niet gebeurt, stellen we een samenscholingsverbod in.’ Deze kans is er niet meer en je kunt op je vingers natellen dat die jongeren ergens anders gaan hangen. Je kunt ze wel verbannen uit een wijkgedeelte, maar dan gaan ze ergens anders heen. Dat heet het waterbedeffect; wanneer je op een punt drukt, vloeit het water naar andere plekken.’

Vol gloed gaat Herman verder: ‘Tegenwoordig wordt niet meer gecommuniceerd tussen jeugd en ouderen. Kreten worden geslaakt als ‘de jeugd van tegenwoordig’ en ‘ouderen zijn zeikerds’, maar we moeten niet stigmatiseren, want uiteindelijk krijgen we de jeugd die we verdienen. Hun gedrag pikken ze op van de oudere generaties: ons dus.’

Tolerantieniveau

‘We moeten de jeugd meer ruimte gunnen, want hun fysieke ruimte om te kunnen relaxen is al marginaal, maar ook het tolerantieniveau is erg laag. Al heel snel hebben mensen het gevoel dat er sprake is van overlast. Ik word soms treurig van het onbegrip van de mensen. Waar ik vaak oplossingen zie, zijn anderen soms niet in staat diezelfde visie te delen.’

Voor zijn opvolger, wiens naam nog niet bekend is, hoopt Herman dat de afstemming tussen gemeente, politie en het jongerenwerk verbeterd zal worden. ‘Vooral meer korter en informeler overleg, waarbij verteld wordt, wie wat doet. Dat zou een flinke verbetering zijn. De gemeente heeft de centen en de regie, wij doen de preventie en de politie zorgt voor handhaving. Als je in een vroeg stadium hierover al met elkaar praat, kun je veel meer dingen bereiken.’

Branchelijst weekmarkt

Lisse – De gemeente wil een branchelijst opstellen voor de weekmarkt om te voorkomen dat teveel kooplieden dezelfde waren aanbieden. Wethouder Guus Mesman (PvdA) lichtte dit voorstel vorige week dinsdag toe: ‘Net als op de Ark van Noach moet er verscheidenheid in het aanbod zijn: je moet niet alleen maar gelijke stands hebben.’

Enige jaren geleden is de weekmarkt verplaatst naar het Meer en Houtplein om een groter aantal bezoekers te trekken. Het lijkt er op dat dit gelukt is, want zoveel kraamhouders willen een plekje bemachtigen, dat een wachtlijst wordt gehanteerd. Op verzoek van de marktcommissie wil het college een branchelijst vaststellen zodat op de markt een zo groot mogelijke variatie aan branches aanwezig is, waardoor deze plaats waar je euro een rijksdaalder waard is aantrekkelijker wordt voor de consument.

Een inspraakperiode van zes weken volgt nog naar aanleiding van het collegevoorstel en de wethouders kijken uit naar de reacties van de marktcommissie, kooplieden en Alverha.

Nader onderzoek naar scheef huurdersbeleid

Lisse – De gemeente wil maatregelen nemen om alle potentiële huurders gelijk te behandelen om voor een huisvestingsvergunning in aanmerking te komen. Het college is tot de conclusie gekomen dat huurders die een woning willen huren die niet in het bezit is van Trias Woondiensten momenteel qua regels en op financieel gebied worden benadeeld. Deze problematiek wil Lisse ter discussie stellen in de commissiegroep PHO Ruimte van Holland Rijnland. Doel is om de ongelijkheid uit de wereld te helpen.

Het verdelen van de huurwoonruimte in de regio gebeurt volgens een huisvestingsverordening van Holland Rijnland en meerdere woningbouwverenigingen hebben zich aangesloten in een convenant. Onder hen valt Trias Woondiensten wel, maar twee andere organisaties die actief zijn met de verhuur van woningen (Eigen Haard en Stichting Bedrijfstakpensioenfonds voor de Bouwnijverheid) niet.

Volgens de huidige regels dient een potentiële huurder van de laatstgenoemde twee organisaties aan regels te voldoen qua financiële situatie gerelateerd aan de woninggrootte om in aanmerking te komen voor een bepaald type woning. Deze eisen worden echter niet gesteld voor exact dezelfde woning van Trias Woondiensten.

Tevens berekent de gemeente leges voor het afgeven van een vergunning aan de bedrijven wat weer wordt doorberekend aan de huurder, terwijl bij Trias deze vergunningen kosteloos kunnen worden ontvangen. Wethouder Guus Mesman (PvdA) verwoordde het namens zijn college Jan Kippers (CDA) als volgt: ‘Als je bij Trias niet hoeft te betalen, dan moet het ook niet berekend worden bij een ander’.

Vergoeding chronisch zieken en gehandicapten onaangetast

Raad legt pleidooi wethouder De Roon terzijde

Lisse – De gemeenteraad heeft het hart laten spreken en laat tien chronisch zieke en gehandicapte inwoners hun vergoeding van 1.335 euro behouden, zodat ze de kosten van een eigen auto kunnen betalen. Verantwoordelijk wethouder Adri de Roon (D66) ontraadde deze motie ten stelligste omdat hij voorziet dat de ‘sterfhuisconstructie’ verregaande juridische consequenties kan hebben. Lissers zouden zich kunnen beroepen op het ‘gelijkheidsprincipe’ en dezelfde vergoeding kunnen opvragen. Zijn pleidooi vond geen gehoor bij D66, SGP/ChristenUnie, CDA en Nieuw Lisse.

Door Joep Derksen

In december 2005 besloot de voormalige gemeenteraad de wvg-vervoersvergoeding stapsgewijs te verminderen van 1.335 euro naar 615 euro. Tien chronisch zieken en gehandicapten die minder daadkrachtig zijn (tot 1,5 keer bijstandsniveau) zagen zo de steun om de kosten van een eigen auto te kunnen betalen meer dan gehalveerd worden. Al meer dan een jaar voert Nico Valstar, secretaris Platform Gehandicaptenbeleid Lisse, actie om dit besluit terug te draaien. ‘Zonder deze vergoeding van 1.335 euro zijn de mensen genoodzaakt hun auto van de hand te doen en moeten ze de rest van hun leven achter de geraniums zitten’. De politiek wil ‘met het hart regeren’ en heeft het oude raadsbesluit door middel van een motie teruggedraaid.

De gemeenteraad wil de groep van tien beschermen door gebruik te maken van een zogeheten ‘sterfhuisconstructie’, wat inhoudt dat alleen deze mensen gebruik kunnen maken van de wvg-vergoeding, zolang als ze leven. Levien de Braal (D66) diende de motie in namens zijn partij, het CDA en de SGP/ChristenUnie: ‘Iedereen moet volwaardig kunnen participeren in onze maatschappij en wij pleiten met deze motie voor de menselijke maat.’

Lof

De PvdA wilde het voorstel niet steunen, zo zei fractievoorzitter Hans Bet. ‘We hebben moeite met de bestuurlijke consequenties en een mogelijke precedentwerking voor andere sterfhuisconstructies.’ Hij kreeg steun van Willem Loos (VVD): ‘Opkomen voor de zwakkeren in de samenleving verdient altijd lof, maar daarom hebben we ook de bijzondere bijstand. Wij denken dat de sterfhuisconstructie juridische consequenties zal hebben en kunnen deze motie niet onderschrijven.’

De SGP/ChristenUnie was evenals het CDA mede-indiener van de motie. Bert van Santen: ‘We kiezen voor de menselijke maat en tegelijk hun financiële zekerheid.’ Joke Vermeulen (CDA): ‘Deze motie gaat over het helpen van de mensen die het nodig hebben en dat vinden wij heel erg belangrijk.’

Het standpunt van Nieuw Lisse was doorslaggevend voor de motie. Daphne van der Zwet verwoordde het als volgt: ‘Niet de regel, maar de mens moet als uitgangspunt worden genomen. Wij kiezen voor de menselijke maat en steunen deze motie.’

D66-wethouder Adri de Roon probeerde het tij nog te keren: ‘Het is onverstandig dat de raad dit besluit neemt, want er loopt nog een rechtszaak en ik maak me zorgen over de precedentwerking. Over twee jaar gaan we het voorzieningenniveau in Lisse opnieuw bekijken. Ik durf niet te stellen dat we dat niveau kunnen handhaven en voorzie dat het naar beneden moet worden bijgesteld. Dan kunnen wellicht nieuwe verzoeken voor sterfhuisconstructies worden ingediend. ‘Ik ontraad de raad deze motie.’ Zijn woorden vonden geen vruchtbare bodem en de motie werd aangenomen door CDA, Nieuw Lisse, SGP/ChristenUnie en D66.

De Roon tegen indienen moties

Lisse – Wethouder Adri de Roon (D66) kreeg maar liefst twee moties aan zijn broek, die ingediend waren door zijn eigen partij. Twee moties ook die hij afraadde, maar toch door een meerderheid van de raad aangenomen werden.
Zowel de wvg-reiskostenvergoeding als het aanvullen van het SWOL-budget raadde hij de raad dringend af. Zijn betogen vonden echter geen gehoor bij de partijen, die zich erop bogen te willen ‘regeren met het hart’. Zelfs De Roon’s uitdrukkelijke verzoek om de motie over de SWOL-vergoeding een maand aan te houden, zodat hij nogmaals overleg kon voeren werd door de politieke partijen opzij gelegd. ‘De wethouder heeft al voldoende tijd gehad om in overleg te treden met het SWOL’, zo uitte PvdA-er Mart van der Vlugt de gevoelens van de raad.

De Roon deed alles wat verbaal in zijn mogelijkheden lag om de politiek op andere gedachten te brengen, maar ook non-verbaal liet hij zijn ongenoegen blijken door heftig met zijn hoofd heen en weer te schudden en zijn armen demonstratief en geagiteerd in de lucht te gooien. De fractievoorzitter van Nieuw Lisse, Ad van Zelst, kon het dan ook niet laten een speldenprik uit te delen: ‘Het is toch wel een parlementair wondertje dat een wethouder twee moties om zijn oren krijgt, ingediend door zijn eigen fractie, waar hij het niet mee eens is!’

Raad bedankt Nieuwenhuis

Lisse – Het herstel van een operatie verloopt voorspoedig en burgemeester Corrie Langelaar verwacht op 2 april haar volledige werkschema weer te kunnen oppakken. Ze zal dan ook weer in staat zijn om de avondvergaderingen van de gemeenteraad te kunnen voorzitten en de verschillende commissievergaderingen bij te wonen. De afgelopen maanden heeft Marius Nieuwenhuis (SGP/ChristenUnie) haar taken als voorzitter van de gemeenteraad overgenomen. De gemeenteraad sprak waardering uit over zijn interim-voorzitterschap en dankte hem na afloop van de raadsvergadering met applaus voor zijn inzet.

Poffertjes bakken en schoenen poetsen voor bezoek Frankrijk

Burgemeester van Champigné bezoekt Teylingen

Warmond – Hoog bezoek was er afgelopen zaterdag 24 maart op het speelplein van de Waaier. Niet minder dan twee burgemeesters kwamen langs om te kijken welke activiteiten de schoolkinderen en hun ouders ontplooid hadden. De burgemeester van de Warmondse jumelagegemeente Champigné was op bezoek en kreeg door de stichting JWC (Jumelage Warmond Champigné) en burgemeester Sander Schelberg een rondleiding door de drie dorpskernen.

Door Joep Derksen

Tevreden gezichten en gezichtjes waren overal te zien op het speelplein van basisschool De Waaier. De kinderen verkochten oude puzzels, kaarsdovers en een brede variatie aan andere huishoudelijke artikelen en speelgoed. Bij de kraampjes konden de ruim 200 bezoekers raden hoeveel walnoten er in de pot zaten en hoe zwaar een stuk kaas woog. Tussen het bloemen kopen door kon genoten worden van oud-Hollandse, maar vers gebakken poffertjes. De opbrengst van dit alles wordt goed besteed: de groepen 7 van de basisscholen De Waaier en Oostergeest gaan ermee naar de jumelagegemeente van Warmond: het Franse Champigné.

Goed glas wijn

De Franse burgemeester, Paul Jeanneteau, was zeer content met zijn ervaringen. Het was de tweede keer dat hij voor een officieel bezoek in Warmond was, zo vertelde hij terwijl hij een van de kinderen voor een euro zijn schoenen liet poetsen. Dit jaar bezocht hij voor het eerst ook Voorhout en Sassenheim. ‘Ik heb nu samen met burgemeester Schelberg ook de andere twee gemeenten ontdekt. We hebben onder meer Panorama Tulipland en het oude Raadhuis bezocht. We hebben een goed glas wijn gedronken en een prettig gesprek gehad en zijn tot de conclusie gekomen dat Warmond inderdaad onder Teylingen valt, maar dat Champigné de jumelagegemeente van Warmond zal blijven.’

Om het jaar gaan Warmondse kinderen naar Champigné en schooljeugd uit dit Franse dorp bezoeken Warmond het jaar erop. Jeanneteau is een groot voorstander van deze uitwisseling van kinderen: ‘Zo leren de kinderen buitenlandse gewoonten kennen en begrijpen ze elkaar beter.’

Vriendschappelijk

De voorzitter van de stichting JWC, Geneviève van Panhuys was ook bijzonder tevreden: ‘Met onze activiteiten willen we internationale vriendschappelijke banden ontwikkelen, om zo in een groter geheel de hele EU beter met elkaar te laten omgaan. Om te realiseren dat de kinderen naar Champigné kunnen afreizen, organiseren we de acties van vandaag, maar krijgen we ook sponsorbijdragen en zoeken we subsidiemogelijkheden.’ Ze voegt er steels aan toe: ‘Overigens krijgen wij geen subsidie van de gemeente Teylingen, hoor!’

Ondertussen nemen Jet, Kelly, Jan-Ernest en Willemijn de zoveelste euro in ontvangst voor weer een puzzel die van eigenaar verandert. ‘We hebben al voor meer dan 200 euro verkocht!’ zeggen ze vrolijk. Even verderop staan andere kinderen uit groep 7 druk de ene na de andere auto te wassen. 75 in totaal, en een grote vrachtwagen werden compleet schoongeboend, deels onder de muziek van de enige echte levende Elvis, die net als Dolly Parton, niet geheel live bleek te zingen. Voor burgemeester Schelberg was er echter geen twijfel: ‘Elvis leeft!’, lachte hij.

Voor meer informatie:
www.stichtingjwc.nl.

Lesmarathon Fioretti College levert 7.000 euro op

Lisse – Het Fioretti College bestaat dit jaar 50 jaar en om dat te vieren werd op 16 en 17 maart een 24-uurs lesmarathon georganiseerd. De totale opbrengst, 7.000 euro ging geheel ten goede aan een kleine kleuterschool in Oeganda: Happy and Joy. De Sassenheimse Babette Engelgever was de leerlinge die het meeste geld ophaalde, dankzij haar tomeloze inzet om alle leden van de KCL in Lisse te bezoeken en hen te vragen deze lesmarathon te sponsoren. Meer dan twintig bedrijven gaven gehoor aan deze oproep.

Door Joep Derksen

Tijdens een Nederlandse les werd de leerlingen gevraagd om mee te doen aan de lesmarathon voor Happy and Joy. Deze kleuterschool in het Oegandese dorpje Kabojja leert kinderen van drie tot zeven jaar Engels, maar ook de vaardigheden om te lezen en schrijven.

Babette sprak dit doel erg aan en nadat ze haar familie en vrienden had gestimuleerd om te sponsoren, wilde ze een stapje verder gaan. Ze benaderde de KCL en kwam in contact met de voorzitter Jan Kik. Hij was zo gecharmeerd van dit initiatief dat hij Babette in contact bracht met alle KCL-leden. In totaal heeft ze vele uren van haar vrije tijd besteed om alle circa 100 leden persoonlijk te bezoeken, maar hierdoor was ze uiteindelijk wel de leerlinge met de grootste sponsorbijdrage.

Brievenopener

Ze vertelt: ‘Als beloning kreeg ik een Oegandees cadeaupakket: een mandje met een brievenopener, een ananas, een zakje noten met Afrikaanse mix en een zelfgemaakt schildpadje.’ Wat heeft ze nu zelf geleerd van deze ervaring? ‘Ik ben zelf nogal introvert en in eerste instantie was ik nog wat zenuwachtig toen ik bij de bedrijven binnenstapte. Nu spreek ik de mensen echter veel gemakkelijker aan.’

Achteraf gezien viel de 24-uurs lesmarathon haar nog wel mee, op de geschiedenisles na: ‘Dat was zo ontzettend lang en saai; er werd alleen maar gesproken over de eerste wereldoorlog, loopgraven en kerstbestanden. Ik dacht toen echt dat ik het niet meer ging redden. Gelukkig kregen we daarna ochtendgymnastiek en mochten we op de muziek van The Wizz lekker dansen.’

Voor meer informatie:
www.fio50.nl en www.happyandjoy.nl.

Vlaggen bij Panorama Tulipland ontvreemd

Voorhout – Het bezoekersaantal in het eerste weekend van Panorama Tulipland oversteeg de verwachtingen. Op zaterdag passeerden 300 mensen de entreepoortjes en afgelopen zondag mocht het schilderwerk van Leo van den Ende zelfs meer dan 400 bezoekers verwelkomen. Enige smet op deze dagen was dat zes van de vlaggen die buiten hingen door onverlaten zijn gestolen. Een van de vrijwilligers is er zeer ontstemd over: ‘Tien jaar gebeurt er niets en kunnen we die vlaggen buiten houden en opeens worden ze gestolen. Het waren dure vlaggen van allerlei verschillende landen dus ongetwijfeld wordt er aangifte gedaan bij de politie.’

‘Ik moest gewoon wat met alle verhalen en informatie doen’

Tussen Tol en Trekvaart

Oegstgeest - Miep Smitsloo-de Graaff heeft met haar boek ‘Tussen Tol en Trekvaart’ een bijdrage geleverd aan de historische literatuur over de 350 jaar oude verbindingsroute tussen Haarlem en Leiden. Na twee jaar intensief werken, graven in archieven, talloze musea bezoeken en spreken met veel mensen mag het eindresultaat er wezen: 136 pagina’s met levenservaringen rondom de Vaart, historie, kunst, literatuur en 125 foto’s, schilderijen en tekeningen. Het is Smitsloo’s debuut: ze is al 25 jaar journaliste, maar dit is het eerste boek dat van haar gepubliceerd is.

Door Joep Derksen

‘Tussen Tol en Trekvaart’ kwam onlangs in het nieuws omdat dit boek beschreef dat de Oostenrijkse familie die ooit model heeft gestaan voor de familie Von Trapp in de musical ‘The Sound of Music’, enkele weken in 1938 ondergedoken heeft gezeten in Warmond bij de familie Menten, vlakbij het Tolhuis, het enige overgebleven monument aan de Trekvaart.

Het verbaast Smitsloo dat juist dit feit zoveel aandacht in de pers heeft gekregen: ‘Ik had het bijna uit het boek gelaten, maar op aanraden van mijn uitgever deze informatie toch maar toegevoegd. Het boek beschrijft echter zoveel meer zaken, zoals de menselijke verhalen: ‘achter ieder mens zit een boek’ zeg ik wel eens.’ Kijkend naar het eindresultaat bekend ze: ‘Ik ben wel een beetje trots dat ik zoveel informatie boven water heb kunnen halen, om maar van een passende beeldspraak gebruik te maken.’

Dienstmeisje

Het boek begint met een omschrijving van de historie en verhaalt over het Tolhuis Oegstgeest en het Haarlemse Tolhuis. Speciale aandacht gaat uit naar de laatste tolgaarders. Ook Corrie van der Meij-Dijkema komt aan het woord: Deze 93-jarige vrouw werkte als elfjarig dienstmeisje op ‘de tol’ in Oegstgeest. Voor twee gulden per week zorgde ze er voor, op klompen en in haar handen een lange stok met een zakje op het eind, dat de tolgelden geïnd werden van passerende schepen en automobilisten.

De schrijfster van ‘Tussen Tol en Trekvaart’ heeft zelf een grote voorliefde voor monumenten. Haar man heeft het Tolhuis Oegstgeest gekocht en gerenoveerd en Smitsloo kwam in contact met allerlei mensen die ‘iets met het pand hadden’. In eerste instantie was ze niet van plan een boek te schrijven: ‘Er zijn al zoveel boeken in de wereld’, maar de verhalen en informatie stapelden zich op: ik moest er gewoon wat mee doen!’

De verkoop van dit historische hoogstandje verloopt voorspoedig: al meer dan 800 exemplaren zijn verkocht. ‘Net genoeg om de kosten eruit te halen’, lacht Smitsloo. Zelf zit ze ook al vol plannen voor nieuwe projecten: ‘Ik ga een toneelstuk schrijven met als titel ‘De erfenis’. Ook werk ik mee aan het boek ‘De canon van Oegstgeest’ waarvoor ik een hoofdstuk schrijf en daarnaast geef ik lezingen. De eerste zal plaatsvinden voor de Vereniging Oud Oegstgeest op woensdag 28 maart in Kasteel Endegeest in Oegstgeest.’

Het boek ‘Tussen Tol en Trekvaart’ is verkrijgbaar op meer dan 30 verkoopadressen in de Duin- en Bollenstreek en de naastgelegen regio’s, waaronder: Boekhandel Van der Meer (Noordwijk), Grimbergen (Lisse), Hoek Boek (Voorhout), De Kler en Rijnlandse Boekhandel (Oegstgeest) en Wagenaar (Noordwijkerhout). Voor meer informatie:
www.smitsloogroep.nl.

Exotische hapjes op De Jutter

Leerlingen De Jutter zamelen 1.370 euro in

Noordwijk – Dankzij de leerlingen van basisschool De Jutter, hun ouders en de leerkrachten kunnen veel kinderen in India weer naar school. Met een breed scala aan activiteiten werd op de locatie aan de Alk tijdens een open huis op donderdag 22 maart niet minder dan 1.370 euro ingezameld, zodat gezinnen in het dorp Veerappanayakkanpatty een koe en een kalf krijgen. Door de melk die deze koe produceert te verkopen, krijgen de gezinnen een extra zakcentje waardoor de kinderen niet hoeven te werken, maar na school kunnen. ‘Cows for kids’ heet dit project.

Door Joep Derksen

Meer dan 400 mensen bezochten het open huis, waarbij de kinderen allerlei geldgenererende activiteiten hadden opgezet, die allemaal met het onderwerp ‘eten’ te maken hadden. Veel smakelijke prijzen waren te winnen met het rad van fortuin, versierde cakejes konden genuttigd worden, glazen waren kleurrijk beschilderd door de jongste koters en de ouders van ‘buitenlandse’ kinderen hadden allerlei lekkere hapjes klaargemaakt uit landen als Marokko, Afghanistan en Polen.

Tia Vogelaar, directeur van De Jutter, legt uit dat het open huis een feestelijke afsluiting is van drie weken vol activiteiten. ‘Ieder jaar organiseren we zo’n project en we richtten ons dit jaar op allerlei aspecten over eten: delicatessen, cultuur, taboes, tradities en gezond eten. Om de leerlingen bij te spijkeren over de herkomst van eten hebben we uitstapjes gemaakt naar een slagerij, bakkerij, scharrelkipboerderij en een kaasboerderij. Ook heeft een kok van Huis ter Duin gekookt voor de jeugd en zijn de kleuters het restaurant Filosoof bezocht.’

Betrokken

Even verderop staat leerkracht Dineke Kerkhof achter de tafel met hapjes uit verre oorden. ‘Het loopt storm’, zegt Dineke enthousiast, de ouders van de buitenlandse kinderen hebben eten gemaakt en zijn nu zelf ook meer betrokken bij de school. Ik heb een briefje opgesteld in eenvoudig Nederlands en daar is heel goed op gereageerd.’ Moeder Fatima Acherrat beaamt dit: ‘Ik heb de gevulde broodjes met gehakt gemaakt en die zijn bijna op.’

Voor een klaslokaal zitten Stephanie (11) en Kirsten (12). Hun klasgenoten van groep 8a hebben een vragenlijst opgesteld en de bezoekers worden uitgedaagd de vragen foutloos te beantwoorden. Binnen staat ook een grote pot met paaseitjes en degene die voor 0,50 cent het aantal raadt, wint de pot. Max (11) is ervan overtuigd dat het 365 eitjes zijn. Elise (10) trekt aan de arm van de journalist: ‘We hebben ook een toneelstukje gemaakt!’ Marloes (12) vult aan: ‘Kom ook eens kijken naar de cd-hoesjes die we zelf ontworpen hebben. Kopen? Vijf voor een euro!’

Voor meer informatie:
www.bengprojecten.nl.

"De grond goed aanstampen nadat de boom geplant is"

Voorhout – Op de vijftigste boomplantdag plantten ook in Voorhout weer tientallen kinderen zuurstofscheppende natuurwezens. Om precies te zijn: 12 exemplaren van het type Prunus ‘Umineko’: smal opgaande sierkersen met een zuilvormige kroonvorm die zes tot acht meter hoog wordt. Leerlingen uit groep 7 van de Regenboog en de Achtbaan mochten dit keer helpen de bomen op hun plaats te zetten bij het gebouw ‘Amadeus’ tussen de parkeerplaats van sporthal De Tulp en het speelterrein.

door Joep Derksen

Tamar, Tessa, Laura, Marloek, Bob en Rick (De Achtbaan, bij juf Esther) waren erg enthousiast na dit heuglijke intermezzo: “We hebben hier veel van geleerd, namelijk dat bomen erg belangrijk zijn voor zuurstof en het milieu. Ook moet je de grond goed aanstampen nadat de boom geplant is”, roepen ze door elkaar. “Het is alleen jammer dat de jongens ons op de voeten trapten zodat we nu vieze schoenen hebben”, beteuterde Tessa. Alle leerlingen waren echter dolblij met het diploma en het potje narcissen dat ze ontvingen.

Ook wethouder Wim Hollart en Steven Schrader van Woningstichting De Vooruitgang waren aanwezig en genoten van het moment. De wethouder: “Dit zijn toch de krenten in de pap van het wethouder zijn. Ook voor die kinderen is het leuk, want later kunnen ze vertellen dat die bomen door henzelf geplant zijn.”

Lauraine staat nier af aan haar partner Jeroen

“Zo wordt het hele gezin er beter van”

Voorhout – Lauraine van der Vorst en Jeroen van Jaarsveld zijn voor altijd met elkaar verbonden. Niet alleen vanwege hun twee kinderen, maar ook omdat Lauraine een van haar nieren heeft afgestaan aan haar partner Jeroen. Hiermee heeft ze voorkomen dat Jeroen voor de rest van zijn leven drie keer per week gedialyseerd moet worden. Deze heldin nam een risico met haar eigen gezondheid “zodat we er alle vier beter van zouden worden”.

door Joep Derksen

Jeroen en Lauraine zijn sinds 1995 bij elkaar en wonen al jaren in Voorhout. Al negentienjarige leeftijd was bij Jeroen de erfelijke ziekte “familiaire cystenieren” ontdekt, wat inhield dat zijn nieren langzaam maar zeker achteruit zouden gaan. Nog vele jaren kon Jeroen, die in februari zijn 39ste verjaardag vierde, redelijk normaal leven. Wel was hij veel sneller vermoeid dan andere mensen, wat het ondernemen van allerlei activiteiten toch enigszins bemoeilijkte.

Vorig jaar kwam echter het nieuws dat de overcapaciteit van Jeroen’s nieren gedaald was naar 15%, zodat het moment was gekomen om op zoek te gaan naar een levende donor, die haar of zijn nier wilde afstaan. Een ontvangen nier van een levend iemand heeft namelijk een veel grotere kans om aan te slaan bij degene die dit orgaan ontvangt. Twee mensen stelden zich beschikbaar: Jeroen’s vader en Lauraine. Helaas kon zijn vader Jeroen niet helpen omdat hij prostaatkanker bleek te hebben. Lauraine (37) vertelde: “Nadat ik de beslissing had genomen om donor te worden, heb ik ook geen moment meer getwijfeld. Jeroen is de vader van mijn kinderen en we willen samen met hem verder!”

Onder druk

Lauraine had dezelfde bloedgroep als Jeroen en ook haar weefsel kwam overeen: “Ik werd onderworpen aan een heel scala van onderzoeken: hoe was mijn gezondheid? Passen de nieren? Foto’s werden gemaakt van mijn hart en longen en ook kreeg ik een MRA scan. We werden beiden psychologisch begeleid door het LUMC, waarbij nadrukkelijk gecontroleerd werd of ik niet op de een of andere manier onder druk gezet werd om een nier af te staan. Maar daar was totaal geen sprake van!”, zegt ze terwijl ze Jeroen liefdevol aankijkt.

Op 21 februari vond de operatie plaats, waarbij Lauraine’s rechternier in Jeroen’s lichaam werd geplaatst. Jeroen merkte direct dat het helemaal goed zat: “Toen ik wakker werd zei ik gelijk: “Hij werkt!”. Ik had het niet meer koud, voelde geen kramp en had geen jeuk; kwalen waar ik vaak last van had. Ik merkte gelijk dat het anders was en heb nu veel energie in het hoofd. Mijn lichaam moet weliswaar nog veel energie opbouwen maar door veel te gaan fitnessen hoop ik weer conditie te kunnen opbouwen.”

Voor Lauraine verliep het herstel wat lastiger: “Mijn lichaam moet zich namelijk instellen op een leven zonder rechternier. Gemiddeld hebben mensen zo’n 3 maanden nodig om te herstellen, maar het kan ook langer duren. Maar ik ga zeker weer fulltime werken!” zegt ze gedreven.

Geluk

De operatie is succesvol verlopen, maar hoe zou Lauraine hebben gereageerd bij een negatief resultaat? “Dan wist ik voor mezelf dat ik in ieder geval alles had geprobeerd”, antwoordt ze rustig. Hoe voelen ze zich nu alles achter de rug is? Lauraine: “Dat onze nieren matchten, was puur geluk en ik vind het een prettig idee dat ik dit heb kunnen doen.” Jeroen vult aan: “Ik wil nu veel meer dingen doen en begin met meer huishoudelijke taken op me te nemen. Koken vind ik leuk en de vaatwasmachine inruimen doe ik met groot plezier.”

Heeft deze stap in hun leven hun relatie ook veranderd? Toch wel, zo bekent Jeroen: “Mijn houding ten opzichte van Lauraine is wel iets anders. Bij onenigheid denk ik bij mezelf: “Het is eigenlijk niet belangrijk”. Ik kan nu meer relativeren.” Lauraine kijkt Jeroen op dat moment verwachtingsvol aan. Jeroen vangt de blik op en zegt snel: “Dat gevoel gaat ongetwijfeld slijten!”

Rennen en vliegen

Het laatste woord is aan Lauraine: “We zijn ontzettend blij met de kleine dingen die we hebben. Het is goed te realiseren wat echt belangrijk is en niet alleen maar te rennen en te vliegen.” Ze voegt hier aan toe: “Ik hoop dat mensen die dit verhaal lezen ook willen overwegen donor te worden. De wachtlijst voor 1.088 nierdialysepatiënten voor een donornier bedraagt vier jaar. Jaarlijks stellen maar zo’n 200 levende donoren zich beschikbaar, op een bevolking van 16 miljoen mensen. Natuurlijk hoef je niet donor te worden, daarover moet iedereen zelf beslissen. Maar overweeg in ieder geval om te doneren na het overlijden, want met jouw dood kun je andere mensen het leven redden.” Ze is even stil en besluit: “Je kunt tijdens je leven natuurlijk altijd bloed afstaan, want ook hier red je mensenlevens mee.”

Na alle vreugde rond de geslaagde operatie moesten Jeroen en Lauraine uiteindelijk toch weer een grote tegenslag verwerken. Jeroen’s vader overleefde de strijd tegen de kanker niet en is vorige week naar zijn laatste rustplaats gebracht.

Voor meer informatie:
www.nierstichting.nl.

Voor wat, hoort wat

Voorhout - In de weken voorafgaand aan het carnaval mochten de CV de Saksen en CV de Bokken gratis gebruik maken van de ruimte bij Panorama Tulipland voor het opbouwen van de carnavalswagens. Als tegenprestatie plaatsen leden van deze carnavalsverenigingen een brandwerende wand. Gerard van de Berg van De Saksen zegt hierover: "We zijn dus niet alleen aan het feestvieren, maar helpen elkaar ook." Ook de Bokken zijn druk bezig, zo vertelt Rob van de Geer. "De wand is gezet en nu moeten we het plafond nog plaatsen." Op de foto: Gerard van de Berg, Ronald van Leeuwen, Mart van Dorp en Jos Waasdorp van De Saksen.

Asbest verwijderd aan Spoorlaan

Voorhout – Enkele weken geleden werden langs de Spoorlaan kabels aangelegd en werd onderhoud gepleegd aan de riolering. Bij deze wegwerkzaamheden zijn “forse hoeveelheden” asbest aangetroffen, zo maakte de gemeente Teylingen vorige week bekend. Dit asbest is ondertussen door een professioneel bureau verwijderd, maar de buurt is tot nog toe in het ongewisse gehouden. Een brief die vorige week door de Milieudienst West Holland gestuurd zou worden, moet nog bij de omwonenden in de bus vallen.

door Joep Derksen

Wethouder Gerrit van der Meer (ruimtelijke ordening) zegt hierover: “Deze asbest heeft er al tientallen jaren gelegen en is er indertijd, naar huidige maatstaven genomen, waarschijnlijk illegaal gestort. Er is geen gevaar voor de volksgezondheid, want het gaat hier om vast asbest, dat niet afschilfert wanneer het nat wordt. Alleen als je eraan gaat zagen of schuren, is er enig risico.”

Geruststellend voegt de wethouder eraan toe: “Het is al vele jaren gemeentelijke grond geweest. De asbest lag vrij diep en is intussen weggehaald en de omwonenden worden door een brief van de Milieudienst op de hoogte gesteld.”

Voorzorgsmaatregelen

Dit is niet de eerste keer in de gemeente Teylingen dat er asbest is gevonden: neemt het bestuur maatregelen om de asbestrisico’s in kaart te brengen? Van der Meer: “We gaan niet heel Teylingen 50 – 60 cm afgraven en zoeken naar asbest. Wel zijn bij ons de gebouwen bekend waarin asbest verwerkt is. Mochten er aanpassingen aan deze panden gebeuren, dan worden op dat moment de juiste voorzorgsmaatregelen getroffen.”

De wethouder gaf eerder vorige week ook aan dat de omwonenden diezelfde week een brief zouden ontvangen van de Milieudienst West-Holland met nadere gegevens over de asbest. Navraag bij meerdere bewoners leerde dat deze brief niet ontvangen was. Veel van de bewoners wisten dan ook nog niet van het nieuws over de asbest en hadden geen idee waar de asbest zou hebben gelegen.

Hannie Korthof, werkzaam op de afdeling communicatie van de Milieudienst West-Holland, informeerde dat de bewuste brief op z’n vroegst maandag 26 maart verzonden zou worden.

26 maart 2007

‘Gebrek aan collectiviteit is doodsteek voor de Hoofdstraat’

Noordwijk verliest aantrekkingskracht

Noordwijk – Jarenlang was de donderdagavond koopavond in Noordwijk, maar sinds 16 maart is hier verandering in gekomen. De koopavond is verschoven naar de vrijdag: voornaamste reden hiervoor is de toegenomen concurrentie van andere plaatsen en de verminderde aantrekkingskracht van Noordwijk als winkelcentrum. Een aantal winkels in de Promenade heeft het voortouw genomen, samen met de Hema, maar niet iedereen is gelukkig met de nieuwe situatie.

Door Joep Derksen

Robert van de Velde, eigenaar van Lakeside, doet een boekje open: ‘De communicatie over de vrijdagkoopavond was heel onduidelijk en de omzet was dan ook niet geweldig. Veel winkels waren dicht en dat bewijst maar weer dat er geen collectiviteit heerst in dit winkelcentrum. Dat is de doodsteek voor de Hoofdstraat dat we met zijn allen niet met elkaar communiceren en zomaar wat doen. De officiële reden om de koopavond te verschuiven was, dat het voor het toeristische seizoen gedaan is, maar dat is de grootste onzin die er is, want de donderdagavond liep absoluut niet. Dat is een landelijke trend, want koopavonden zijn niet meer zoals ze waren. Tot nog toe vangen we de achteruitgang nog wel op omdat we zondags ook open zijn, maar donkere tijden naderen.’

Hij vervolgt: ‘Ondernemers moeten zich realiseren dat het zo niet goed komt, want Noordwijk is niet meer wat het was. Ik zit hier vanaf 1996 en er is het een en ander verandert qua drukte. We moeten onze schouders er onder zetten en het initiatief Kerstdorp Noordwijk is een stap in de goede richting. We dachten altijd dat de mensen toch wel naar Noordwijk komen, maar ik hoor heel veel positieve dingen over Lisse en Katwijk. Dit is een noodkreet van mij, want in de zomermaanden gaat het nog wel met de omzet, maar buiten het seizoen om is het rampzalig. De ondernemers moeten samen met de gemeente Noordwijk nieuwe activiteiten ondernemen. De enorme parkeertarieven die de gemeente incasseert zijn echt schandalig. Hierover wordt door het winkelend publiek geklaagd: ze kunnen moeilijk parkeren maar moeten wel flink geld betalen. In naburige gemeenten kunnen mensen gratis parkeren; er moet een omslag komen van het gemeentebestuur, anders verliezen we het van omliggende plaatsen.’

Hoop

De Lakeside-eigenaar heeft nog wel hoop voor het succes van de vrijdagavond: ‘Het initiatief voor de vrijdagavond is genomen door zo’n 10 winkeliers die op de Promenade zitten. De Hema doet ook mee en de Etos en Ici Paris zullen dan ook volgen. Dan is er voor de andere winkels geen houden meer aan en moeten zij ook meedoen op de vrijdagavond.’

'Op vrijdag koopavond bevalt goed'

Noordwijk - Bas te Riele, Bedrijfsleider van de Hema Noordwijk, is zeer positief over de vrijdagavond: ‘Het is ons goed bevallen, want de koopavond op vrijdag is vlak bij het weekend. Dan hebben de mensen meer tijd om boodschappen te doen en kunnen ook de toeristen die een lang weekend in Noordwijk verblijven lekker genieten van onze plaats: winkelen, de natte en droge horeca en zo is er voor ieder wat wils. We hebben samen met de Hoofdstraatcommissie besloten om de koopavond te verschuiven om de klanten van Noordwijk nog beter van dienst te zijn.’
Hij vervolgt: ‘Ik ben zelf door de straten heen gelopen en 95% van de winkels was wel open. De winkels die gesloten waren deden überhaupt al niet mee met koopavond. Eenheid in de straat is fantastisch, maar we hebben verschillende types ondernemers. Grotere bedrijven als Hema, Kruitvat en Blokker kunnen zeven dagen in de week geopend zijn. Als voor zelfstandige ondernemers de koopavond niet rendabel is, kiezen zij voor rust op die momenten.’

De bedrijfsleider is tevreden over de ruchtbaarheid die gegeven is aan de verschuiving van de koopavond: ‘Er heeft best wel wat in de kranten gestaan over de verandering en de winkels zelf hebben het ook uitvoerig aangegeven in hun etalages en winkels. Maar ja, waar mensen niet naar zoeken lezen ze ook niet.’ Hij besluit: De koopavond hoort erbij, zeker voor de grote ketenbedrijven. Ik hoop dat mensen die dicht zijn gegaan op koopavond het ook leuk vinden weer mee te gaan doen, zodat het koopcentrum beter wordt als service naar de klant toe.

'Nieuwe situatie jaar aankijken'

Noordwijk - Aad van der Slot, Voorzitter Winkeliersvereniging Hoofdstraat Koopcentrum, is zeer tevreden over de gang van zaken. ‘Natuurlijk is een nieuwe koopavond even wennen, maar er waren op de eerste avond al veel meer winkels open dan gebruikelijk. Dat komt wellicht ook omdat het zomerseizoen aanbreekt, maar hierover kunnen eigenlijk nog geen uitspraken gedaan worden. We moeten de nieuwe situatie een jaar aankijken om te zien of het een succes wordt.’

Hij vervolgt: ‘De aanzet voor de gewijzigde koopavond is van de Promenadewinkeliers gekomen, zij hebben de voorzet gegeven en samen met hen en de Hema hebben we dit opgezet. Ook wij hadden niet verwacht dat het zo snel zou gaan, maar we zijn er blij mee. Ik merkte dat veel winkels open bleven tussen 18:00 en 19:00 uur.’

De voorzitter erkent dat nog niet alle winkeliers onverdeeld positief zijn: ‘We hebben 135 winkels in de Hoofdstraat en die kijken niet allemaal dezelfde kant op, maar over de hele linie valt de kritiek mee. Wat betreft de opmerkingen over de korte overgangstermijn naar de vrijdagkoopavond: daar hebben we al veel ruchtbaarheid aan gegeven door de raamfolders en het twee weken lang adverteren in de regionale bladen. Je moet je afvragen wat kort is, want onze financiële middelen beperken een grootschalige advertentiecampagne. Ik ga ervan uit dat de veranderde koopavond zich als een lopend vuurtje verspreidt onder het winkelend publiek.

Betaald parkeren

Hij ziet de omliggende gemeenten niet als concurrent: ‘Zo hebben we het nooit bekeken, want Noordwijk is een badplaats en een congreslocatie. De gemeente Lisse trekt voornamelijk lokaal publiek. Over de Noordwijkse gemeente zijn we positief: de regelgeving is vrij en er wordt veel geïnvesteerd in wegen. Natuurlijk betalen we liever geen parkeergelden, maar ik erken dat bij gratis parkeren alle beschikbare plaatsen worden ingenomen door de inwoners en de mensen die in het centrum werken. Toch zie ik wel wat in een zomer- en winterparkeerbeleid. In de wintermaanden hebben we minder toerisme en wellicht kan worden ingevoerd dat in deze periode geen parkeertarieven worden geheven van maandag tot en met donderdag.’

24 maart 2007

Streek wordt weer stukje groener

Streek - Afgelopen woensdag was het Nationale Boomfeestdag. Schoolkinderen uit Rijnsburg, Valkenburg, Sassenheim, Voorhout, Warmond en Noordwijk namen, samen met diverse wethouders, de spade ter hand om jonge bomen en struiken aan te planten. De dorpen zijn weer een stukje groener door deze handelingen. Aan de deelnemende scholen zijn lespakketten uitgereikt om de kinderen bewust te maken van het groen in de leefomgeving. Na het planten kregen de deelnemertjes een blijvend aandenken.

Tienduizend narcissen plukken per dag is nu hobby

“Een leven lang wonen en werken langs de vaart”

Hillegom – Hardwerkende, nuchtere mensen zijn het; de bollenkwekers uit onze streek. Op slechts enkele meters van de vaart, nabij de brug in de Beeklaan bij De Zilk, is er deze week een aan het werk in een narcissenveld. Op afstand dreigen maartse buien en een harde, koude westenwind zou zomaar doen vergeten dat de lente is begonnen. De noeste werker, op z'n knieen over het gewas bewogen, lijkt het niet te deren: "Ik wil best vertellen wat ik doe, maar doe mij maar niet met mijn neus en naam in de krant!" Een foto mag wel, alleen dan wel een beetje onherkenbaar. IJdeltuiterij is aan deze kweker duidelijk niet besteed.
door Joep Derksen

Ondanks zijn terughoudendheid vertelt de man graag over zijn vak en zijn band met de vaart. Al sinds zijn geboorte woont hij aan de Zuider Leidsevaart in Hillegom: "Op nummer elf". Vorig jaar is zijn zoon gestopt in het bedrijf en nu onderhoudt hij eigenhandig nog drie hectares narcissen en tulpen. Hij haalt de narcissen een voor een uit de grond: op één dag zijn dat 1.000 bosjes. In ieder bosje zitten tien narcissen, dus hij gaat dagelijks 10.000 keer met zijn vingers de grond in. Om zijn handen te beschermen heeft hij hen ingetapet met pleisters en draagt hij werkhandschoenen. “Vroeger was mijn dagelijkse oogst nog hoger!”

Hobby

Wanneer het regent, schuilt hij in zijn bedrijfswagen en tussen de buien door gaat de noeste 60+ werker op zijn knieen om de bloemen naar de veiling in Aalsmeer te krijgen. “Ik ben al mijn leven lang een Vaartbewoner en ben hier geboren en getogen. Eigenlijk hoef ik niet meer op het veld te werken, maar ik doe het als hobby en ben aan het afbouwen. De afgelopen jaren heeft de bollenhandel in een dip gezeten en dat is nu nog niet voorbij. Door methodes als het opspuiten van grond is de Bollenstreek niet meer de enige locatie waar bollen gekweekt kunnen worden en hierdoor komt er teveel aanbod op de markt.”

“Momenteel is de verkoopprijs van een bosje narcissen zo’n 0,35 euro. Op de veiling geldt een minimumprijs van 0,02 euro en als de klok onder dit bedrag gaat wordt de lading afgeslagen: dan gaat het de bak in. Al je bloemen ben je dan kwijt, je krijgt geen geld en het spul wordt vernietigd. Dat maak je als kweker toch enkele malen mee. Met de bollen had je een servicefonds waarbij je altijd een minimumprijs krijgt voor je oogst, maar dat betaal je uiteindelijk toch zelf, want je stort zelf geld in dit servicefonds. Ik heb liever de vrije markt met het risico dat het spul de bak in gaat en onder controle wordt vernietigd.”
Ferrari

“Het gaat al jaren slecht in de sector, maar het probleem lost zichzelf op. Kwekers die een of meerdere slechte jaren hebben gehad, gaan kapot en daardoor komt er minder aanbod op de markt. De prijzen stijgen dan weer en de goede jaren breken aan. Op zo’n moment moet je niet direct een Ferrari kopen, maar moet je reserves opbouwen voor slechtere jaren”, tipt de kweker.

De kweker trekt de narcissen met een lengte van circa 25 centimeter uit de grond: “Bij de ene bloem moet je met de vingers in de grond en bij de andere pluk je hem halverwege af om een gelijke lengte te krijgen. Tulpen zijn wat dat betreft een stuk gemakkelijker, want die pluk je halverwege af.”

Hij is tevreden over de kwaliteit van zijn grond: “Het is goede grond langs de Vaart en doet niet veel onder voor de topkwaliteit op het land langs de Vredenburglaan tussen de Keukenhof naar Hillegom toe. Daar hebben ze lichtere zandgrond, wat veel beter is voor de bloemen omdat dit soort zand het water beter doorlaat.”
Goeie ouwe tijd
In maart wil de bollenkweker alle narcissen uit de grond hebben, zodat hij in april de tulpen kan oogsten. Het is koud op het land en geen van de narcissen heeft het kopje geopend. “Door deze kou worden de bloemen bros en kunnen ze breken. Het duurt nog wel minimaal vier dagen voordat ze gaan bloeien”, zegt de expert voordat hij zijn oogst in de wagen zet. “Vandaag heb ik 9 kratten gevuld en die worden morgen naar de veiling gebracht, samen met de oogst van die dag. Vroeger had ik vijf hectare grond en oogstte tot 5.000 bosjes per dag, zodat ik elke dag naar de veiling ging. Dat waren nog de tijden dat ik ’s avonds doorwerkte, maar tegenwoordig doe ik het rustiger aan. Ik ben eigenlijk een beetje aan het vutten.”

Hij mist die ‘goeie ouwe tijd’ niet: “Ik had het druk zat, maar tegenwoordig kan ik echt lekker genieten. Zo ga ik ieder jaar met mijn vrouw een maand lang naar Thailand. Daar reizen we rond of gaan lekker aan het strand liggen. Heerlijk! Toch zou ik hier nooit meer weg willen: de Vaart gaat in je bloed zitten.”

22 maart 2007

Kees van Kooten blijft geliefd

‘We hebben geen echte romanschrijvers gehad’

Lisse – Kees van Kooten, de schrijver die ook bekend is van zijn jarenlange karaktertypetjes in ‘Van Kooten en De Bie’ trok op zaterdag 17 maart een volle zaal in De Kleine Engel. Op 14 maart opende Van Kooten het Boekenbal, in het kader van de Boekenweek die tot en met 24 maart zal duren, met als thema: ‘Lof der zotheid’, het geschrift dat Erasmus in 1509 opstelde. Het was de eerste keer dat Van Kooten voorlas uit zijn nieuwe boek ‘Episodes’, dat een ode is aan zijn eerste kleinzoon Roman. ‘Ik was het niet van plan, maar blijkbaar herhaalt de geschiedenis zich, want ook over mijn dochter Kim, Roman’s moeder, verhaalde ik regelmatig.’

Door Joep Derksen

Voorafgaand aan de avond is Van Kooten zeer kalm en hij neemt rustig de tijd om de journalist te woord te staan. Het thema van de boekenweek is dit jaar de humor. Op de vraag of de humor in de Nederlandse literatuur op sterven na dood is, antwoordt de schrijver van tientallen boeken: ‘Dat hangt van je persoonlijke gevoel voor humor af. Je hebt grote namen als Hermans, Campert, Grunberg en Reeve en eerlijk gezegd ken ik geen schrijver zonder humor. Als je dit aspect niet beheerst, ben je namelijk geen schrijver. Zelf vind ik de waanzin van het menselijke leven al behoorlijk humoristisch.’

Columnisten
Toch is Nederland wel achtergebleven op bepaalde onderdelen van het literaire vlak, zo vindt Van Kooten: ‘We hebben geen echte romanschrijvers gehad, met als mogelijke uitzondering Dimitri van Hulst. In het buitenland zijn mensen opgestaan als Dominik Hasek en Charles Dickens. Gelukkig worden mensen als Godfried Bomans en Simon Carmiggelt eindelijk weer gewaardeerd.’ Hij onderkent een trend: ‘De columnisten vervangen de romanschrijvers: teksten moeten actueel en satirisch zijn; daar komt geen humor meer bij kijken.’

Zijn eigen humor omschrijft hij als volgt: ‘Samen met Wim de Bie maakte ik gebruik van typetjes om een komische draai te geven aan de werkelijkheid, zodat op deze manier de mensen door het origineel konden heenkijken.’ De laatste vraag is wanneer Van Kooten zijn meesterwerk zal schrijven. Of heeft hij dit al gedaan? Hij moet even lachen en zegt bescheiden: ‘Ik heb geen fantasie, maar maak gebruik van taal en korte pastiches om commentaar te geven op de werkelijkheid. Ik schrijf over emotioneel ingrijpende fases in mijn leven, zoals over de dood van mijn moeder in ‘Annie’. Ik ben blij dat geschreven te hebben, maar ik kan zelf niet oordelen over een meesterwerk. Laat dat maar aan anderen over.’

Labyrint
Van Kooten vertelt tot slot over zijn boek: ‘Episodes gaat over mijn kleinzoon en Epi is de naam die Roman mij gegeven heeft. Vandaar ook de titel: Odes van Epi: Epi’s odes. Overigens is Roman niet vernoemd naar mij of mijn werk, maar naar de plaats waar hij verwekt is: St Roman in Frankrijk.’

De 200 mensen in de zaal zijn getuige van een bijzondere avond, waarin Kees van Kooten citeert uit werk van anderen en de toehoorders meeneemt in een labyrint van literatuur. Hij onderwijst de toehoorders: ‘Humor bestaat uit scherts, satire, ironie en de hyperbool; een vorm van overdrijving. Het wezen van de lach is de per ongeleuk humor. Dat wil zeggen: onbedoeld leuke humor, zoals versprekingen en babylonische spraakverwarringen.’ Hij vervolgt: ‘Ook de zwarte humor, waar het genie Arnon Grunberg, met zijn nihilistische bestaansopvattingen en nietsontziende eerlijkheid een meester in is, draagt bij aan de Nederlandse literatuur.’

Doordenker
In het tweede deel leest Van Kooten voor uit Episodes en vergast de mensen op een aantal Kootenriaanse uitspraken. ‘Ik schrijf over Roman zodat hij later kan lezen hoe ik hem heb ervaren; dan zal ik hem later niet met mijn verhalen vervelen.’ En wat dacht u hiervan: ‘Roman gaf mij de naam Epi en ik ben nog nooit zo blij geweest met een naam. Als Roman er niet was geweest, zou ik nooit hebben geweten hoe ik diep van binnen en in wezen heet.’ Aan het eind van de avond introduceert de aimabele schrijver een nieuwe term voor de Nederlandse literatuur: ‘Ik voel weer een vlaag bejaardenpaniek opkomen!’ Hij sluit af met een doordenker: ‘Tijd mag niets minder zijn dan zonder meer besteedde liefde.’

Stimulans fietsgebruik

Lisse – Het centrum heeft een chronisch tekort aan 315 parkeerplaatsen, zo bleek onlangs uit het Parkeeronderzoek Lisse centrum 2006. Wethouder Mesman trekt zich dit aan en komt met een oplossing om een deel van deze problematiek op te lossen. ‘Ik wil het fietsgebruik stimuleren door betere fietsvoorzieningen te realiseren. Wanneer de fiets wordt gepakt, is geen ruimte nodig om de auto te parkeren.’

Nieuwe auto brandweer

Lisse – De brandweer krijgt een nieuwe personeel/materiaalwagen. De oude wagen is na twaalf jaar aan vervanging toe. Voor de aanschaf stelt het college van burgemeester en wethouders 45.000 euro beschikbaar, zo maakte de gemeente vorige week dinsdag bekend.

Wethouder akkoord met bomen in Von Bönninghausenlaan

Lisse – De inwoners van de Von Bönninghausenlaan krijgen toch hun zo gewenste bomen in de straat. Tot deze opmerkelijke mededeling kwam PvdA-wethouder Guus Mesman vorige week donderdag tijdens de commissie Ruimte en Infrastructuur, naar aanleiding van een vraag van Ed Takken (D66).

Mesman legt uit: ‘In gesprekken met bewoners bleek dat zij niet tevreden waren over het door de gemeente voorgestelde alternatieve groen. De bewoners wilden bomen en in eerste instantie meenden wij dat dit niet mogelijk was. We wilden echter creatief kijken naar de weg om deze toch zo te benutten dat bomen geplant kunnen worden.’

De gemeente heeft het ei van Columbus gevonden: ‘Op het gedeelte waar de bomen komen is het wegprofiel heel breed en is er sprake van eenrichtingsverkeer. Dat betekent dat maar een rij auto’s zich door de Von Bönninghausenlaan kan verplaatsen. Aan de westzijde van de laan krijg je een enorm trottoir, dat aanzienlijk verbreedt is ten opzichte van de voorgaande situatie en we kunnen daar dan toch bomen planten. Dit gaat niet ten kosten van de parkeerhavens; deze kunnen er ook gewoon komen.’

Wethouder Mesman wil nader overleg bollenkraamhouders

Lisse – Wethouder Guus Mesman (PvdA) geeft de bloemenstalhouders langs de N208 een laatste kans om samen te werken, anders komen er geen kramen op de locatie naast de nog aan te leggen rotonde bij de 2de Poellaan. Dat maakte hij bekend tijdens de commissievergadering Ruimte en Infrastructuur, vorige week donderdag.

Mesman: ‘We gaan hier een multifunctionele parkeerplaats aanleggen, zodat deze locatie buiten het bollenseizoen ook als picknickplaats gebruikt kan worden. In het kader van de verkeersveiligheid wilde de Provincie, die meebetaalt aan de aanleg van de rotonde, de kramen weg hebben. Onder druk van de gemeente Lisse komt nu toch een ventweg langs de randweg, waar opstapplaatsen voor bussen en auto’s komen te liggen. Hierachter komt het fietspad te liggen, zodat zij geen last hebben van de mensen die bollen willen kopen.’

Hij vervolgt: ‘Dit grapje gaat de gemeente 75.000 euro kosten en 35.000 euro onderhoudskosten voor de komende tien jaar. De bollenkraamhouders zelf waren hier niet echt tevreden over en wethouder Kippers (CDA) heeft met hen rond de tafel gezeten. Zijn boodschap was duidelijk: ‘Wij hebben ons best gedaan en er geld ingestoken om ervoor te zorgen dat er nog een plek voor jullie is.’

Derde wereldoorlog


‘Een bollenkraamhouder maakte opmerkingen over onderlinge verstandhoudingen en vergeleek het zelfs met een derde wereldoorlog: Al die standhouders op een klein stukje grond, daar kan grote ellende van komen. Als college hebben we besloten dat we nu toch alle bollenkraamhouders gaan uitnodigen. Doel van de bijeenkomst is dat de kraamhouders met elkaar afspraken maken hoe ze met elkaar en met de nieuwe situatie omgaan. Als hen dit niet lukt, krijgen de houders met verregaande consequenties te maken, want ik wil geen derde wereldoorlog op mijn geweten hebben. Die verregaande consequenties kunnen betekenen dat de kramen er überhaupt niet komen.’

Start werkzaamheden in Von Bönninghausenlaan

De werkzaamheden voor het project ‘Rioolvervanging en herinrichting Von Bönninghausenlaan’ zijn op maandag 12 maart van start gegaan. Het totale project zal circa 16 weken in beslag genomen worden, zo maakt de gemeente bekend. ‘In verband met de rioleringswerkzaamheden is het gedeelte van de Westerdreef tussen de Heereweg en Von Bönninghausenlaan tussen maandag 12 maart en vrijdag 23 maart afgesloten voor alle verkeer. Het doorgaand verkeer, inclusief het openbaar vervoer, zal gedurende deze periode worden omgeleid.’

‘Aansluitend vinden er werkzaamheden plaats in de Von Bönninghausenlaan en ook dan is het volgens de gemeente noodzakelijk telkens (een gedeelte van) het betreffende weggedeelte voor het verkeer af te sluiten. Tijdens de uitvoering van de werkzaamheden kunnen de bewoners in het afgesloten gedeelte geen auto’s parkeren.’

Proef luierafval verlengd

Lisse – Snuffelteams komen er niet aan te pas, maar de proef van gescheiden inzameling van luierafval wordt tot 1 juli verlengd. Op dit moment zijn nog onvoldoende gegevens verzameld van de proef die in maart 2006 is begonnen.

Wethouder Jan Kippers (CDA) verklaarde vorige week dinsdag dat ‘de mensen principieel enthousiast zijn, maar dat er geen cijfers bekend zijn.’ De luiercontainers staan bij de vijf kinderdagverblijven en op de gemeentewerf, maar uit de onlangs verschenen milieumonitor bleek dat slechts vier gezinnen regelmatig gebruik maken van deze vorm van gescheiden inzameling.

Kippers: ‘De milieuambtenaren en kinderdagverblijven gaan samenwerken om te komen tot een betere registratie.’

De Roon tart Seniorenraad

Lisse – De Seniorenraad informeerde wethouder Adri de Roon (D66) onlangs dat ze zich strikt zullen houden aan de adviestermijn van zes weken. Levien de Braal van D66 haakte hier tijdens de commissievergadering Maatschappij en Financiën van woensdag 14 maart op in: ‘Steek meer tijd om u te verdiepen in het advies van de Seniorenraad, zodat ze zich serieus genomen voelen.’
De Roon kwam met een nieuwtje: ‘Ik wil hun adviestermijn terugbrengen van zes weken naar vier weken. Die zes weken ligt ons in de praktijk zwaar op de maag. Al drie maanden voordat ik advies aan de gemeenteraad breng, moet ik al bij de Seniorenraad om hun inbreng vragen. Zolang de termijn van zes weken adviestermijn in de verordening staat, probeer ik me eraan te hanteren, maar ik wil naar een termijn van vier weken. We moeten als gemeente slagvaardig kunnen handelen.’

Doorsteek in centrum blijft dicht

Lisse – Sinds 15 februari hebben omwonenden en naastgelegen bedrijven last van de bouwwerkzaamheden van Kanaalstraat 64, de voormalige Chinees ‘Tong Ah’. De gemeente ontving klachten dat de afzettingen niet conform de regels waren geplaatst en dat de doorsteek tussen het Hoogvliet parkeerterrein en de Kanaalstraat afgesloten is.
Het bouwbedrijf Horsman & Co. biedt haar excuses aan voor het ongemak en gekeken naar alternatieven. De gemeente Lisse heeft de situatie ook in ogenschouw genomen en is tot de slotsom gekomen dat de huidige tijdelijke afsluiting in stand kan blijven, mede in verband met de veiligheid van wandelaars. In een gezamenlijk opgestelde brief schrijven de gemeente en Horsman: ‘Een redelijk alternatief om de Kanaalstraat te bereiken is te lopen van het parkeerterrein via de Kapelstraat.’

Fietscursus moet senioren zelfvertrouwen teruggeven

Verkeer anno 2007 voor ouderen vaak te hectisch

Hillegom – Op 27 maart vindt in de Hoeksteen voor de tweede keer de fietscursus voor senioren plaats, georganiseerd door de VVN Hillegom. Doel is de oudere inwoners mobieler te laten worden, met name diegenen die al heel lang niet meer gefietst hebben.

Door Joep Derksen

Marian Dekker, voorzitter van VVN Hillegom, legt uit waarom deze cursus zo noodzakelijk is: “Wij vinden dat er best veel senioren zijn die om de een of andere reden al heel lang niet meer gefietst hebben. We willen hen toch de fiets laten pakken om mobieler te zijn; op het recreatieve vlak of gewoon om boodschappen te doen. Regelmatig komt het voor dat mensen vanaf een bepaalde leeftijd een periode niet meer gefietst hebben, en vervolgens niet meer durven. Anderen willen op de hoogte blijven van de verkeersregels en wij geven tijdens deze cursus theorie- en praktijklessen. Mensen die hele toertochten fietsen, doen niet aan deze cursus mee, het is voornamelijk voor ouderen die wat onzekerder zijn.”

Ze vervolgt: “Daarnaast komt rijwielhandel Mulder uit Hillegom langs met seniorenfietsen en hulpmiddelen zoals spiegels. Het is echter niet de bedoeling dat de cursus een verkapte colportagebijeenkomst is, hoor! De fietsenmaker komt kort wat uitleggen, de fietsen van de deelnemers worden gekeurd en de 50+ers krijgen een oormeting, oogmeting en maken kennis met de fysiotherapeut voor fietstherapie.”

Videofilm

Na de lunch krijgen de mensen een videofilm te zien en om half twee gaan de deelnemers een behendigheidsparcours op. “Geen brandende hoepels waar de 15 deelnemers doorheen moeten gaan”, stelt Dekker gerust, “maar wel bijvoorbeeld slalomrijden en in een rechte lijn fietsen, want dat lijkt gemakkelijker dan het is, zeker als je wat ouder bent. Ook moet een noodstop gemaakt worden en wordt de deelnemers geleerd om met de hand uitgestoken een cirkel te maken”. Wanneer het parcours op het parkeerterrein bij het Karel Doormanplein met goed gevolg is afgerond, gaan de deelnemers in groepjes door het dorp fietsen. Tijdens het rijden wordt getest of de opgestoken kennis ook in de praktijk uitgevoerd wordt. Dekker: “We checken de bordenkennis, hoe ze omgaan met rotondes, of ze afstappen waar dat moet, et cetera.”

De EHBO zal de hele middag aanwezig zijn in het onwaarschijnlijke geval van narigheden. Aan het eind van de dag krijgen alle deelnemers een certificaat. Deze cursus is gesubsidieerd door Holland Rijnland en de deelnemers betalen een eigen bijdrage van 5 euro. De oudste deelnemer, een echte ultrasenior, is geboren in 1921 en er heeft zich een behoorlijk aantal echtparen ingeschreven. Inschrijven is helaas niet meer mogelijk.

Voor meer informatie:
www.vvn.nl/hillegom.

Maart roert zijn koude staart

Op het allerlaatst kunnen we dan toch nog genieten van die prachtige miljoenen sneeuwvlokken. De met korting gekochte sleetjes brengen hun geld op, zo bleek maandag 19 maart. Het verkeer had er wel wat last van en ongetwijfeld zal menig kind in de schoolklas verlangend naar buiten hebben gekeken, smachtend naar de pauze.

Bollenstreek en Californische kust te kijk in Panorama Tulipland

Voorhout - Vandaag, 21 maart, opent Panorama Tulipland de deuren. De meer dan 100 vrijwilligers zijn de afgelopen maanden druk bezig geweest de puntjes op de i te zetten en ook kunstenaar Leo van den Ende is te bewonderen. Nieuw is het Panorama Big Sur, met een voorstelling van de Californische kust.
door Joep Derksen
Van den Ende zegt over het Panorama, waar hij sinds 1997 mee bezig is: “Dit is mijn levenswerk: ik heb zelf geen kinderen, dus dit is wat ik achterlaat. Het is uniek dat een Panorama voor de ogen van het publiek geschilderd wordt, want normaliter gebeurt dat alleen in beslotenheid.” Het Panorama is 62 meter lang en vier meter hoog en Van den Ende nadert het einde van zijn werk. Na meer dan tien jaar heeft hij het einddoel in zicht: in 2010 verwacht hij het werk voltooid te hebben.

Van den Ende is zelf ook enthousiast over het Panorama Big Sur, dat naar verwachting vanaf begin mei te bezichtigen is: “Dit is een goede aanvulling”. In een ander deel van het gebouw zijn André Balyon, zijn zoon Rogér, zijn broer Simon en Thom Metcalf druk bezig het Panorama Big Sur op te zetten. Het doek dat de Californische kust laat zien heeft de zeereis uit Amerika goed doorstaan: “Het doek is niet gekrompen of beschadigd”, vertelt de schilder Balyon gelukkig: “Ik kan weer rustig slapen.”

Panorama Tulipland is geopend tot en met 28 mei en is dagelijks te zien van 10:00 uur – 17:30 uur op: Jacoba van Beierenweg 79, 2215 KV Voorhout:
www.tulipland.nl.

'Dialoog is beter dan straffen'

Dag van de Leerplicht op de KTS

Voorhout – De KTS en de Reboundvoorziening werden op donderdag 15 maart door drie leerplichtambtenaren bezocht. Op deze dag vond voor de vierde maal de landelijke Dag van de Leerplicht plaats. Doel was de leerlingen te informeren over de noodzaak van het altijd volgen van de lessen, maar zoals een van de ambtenaren zei: “Ons doel is vooral om de leerlingen aan het woord te laten.” Ook wethouder Henriëtte Wilbrink was aanwezig op dit door het Regionaal Bureau Leerplicht Holland Rijnland georganiseerde evenement.

Door Joep Derksen

Meer dan 190 gemeenten deden mee aan deze Dag van de Leerplicht en in veel plaatsen werd extra gecontroleerd op spijbelen. Het Ministerie van Onderwijs wil met deze dag het belang van het volgen van lessen onder de aandacht brengen.

De directieleden van het Teylingen College, J. Duwkoop en T. van Oort, benadrukken dat spijbelpreventie ook op hun school hoog in het vaandel staat. “Met ons intensieve verzuimsysteem registreren we iedere vorm van afwezigheid: of het nu een uurtje is of enkele dagen. Mede hierdoor is het spijbelpercentage bij ons lager dan in de grote steden.” De beiden wachten op de leerplichtambtenaren die al snel binnen komen wandelen.

Annetthe de Wal, Ellen Koster en Marleen Schlatmann kennen het klappen van de zweep als het gaat om voorlichting over spijbelen. Schlatmann: “We hebben bewust gekozen voor deze vorm van educatie en niet voor repressieve activiteiten. Controleren kunnen we altijd wel, maar we gebruiken deze dag om te doorgronden waarom leerlingen spijbelen.” De Wal vult aan: “We willen vooral hen aan het woord laten: daar leren we zelf toch het meeste van.”

Time-outplek

Terwijl Koster en De Wal samen naar lokaal 110 van de KTS lopen, begeeft Schlatmann zich samen met wethouder Wilbrink naar de Rebound: een time-outplek voor leerlingen waarvan de eigen problematiek hen te heftig is. Voor een bepaalde periode krijgen ze intensief les, waarbij aan zowel het onderwijs als gedrag wordt gewerkt. Dit zijn zeker niet alleen maar probleemjongeren, maar ook kinderen die aan het ontvangende uiteinde zitten van nare zaken als pesten. Het doel is hen binnen drie maanden terug te laten keren naar de oude school, maar wanneer dit te kort blijkt, kan een verlenging van een jaar aangevraagd worden. De volwassenen gaan met een zestal leerlingen rond de tafel zitten en de gesprekken worden aangegaan.

Wilbrink vertelt: “Het is goed dit te ervaren, want zo kan ik met eigen ogen zien hoe de leerplichtambtenaren te werk gaan. Nieuwe ervaringen of problemen die ik tegenkom kan ik, indien nodig, meenemen in het overleg met Holland Rijnland.”

In lokaal 110 staan de twee andere leerplichtambtenaren voor de klas en ze hebben de volle aandacht van de 30 leerlingen. Met de vragen die Koster stelt, krijgt ze inderdaad reactie, waardoor met recht gesproken kan worden van interactieve communicatie.

Bart Warmerdam viert eerste lustrum fietsbeurs

"Op de fiets heb ik de belangrijkste beslissingen in mijn leven gemaakt"

Warmond - Voor de vijfde keer organiseert Profile Warmerdam de jaarlijkse Vrijetijds- & Fietsbeurs, die op 24 en 25 maart gehouden wordt. Net als in voorgaande jaren worden rond de 5.000 mensen verwacht. Deze bezoekers maken kennis met het nieuwste wat op de markt aanwezig is en kunnen gebruik maken van de vele speciale aanbiedingen in overjarige merkfietsen.

Een van de nieuwe ontwikkelingen is dat de mensen nu hun eigen fietsen kunnen samenstellen, de zogeheten custom-built fietsen. Voorbeelden hiervan zijn de hoogwaardige Santosfiets en sinds kort ook de Koga Signatuur. Deze laatste is zo genoemd, omdat de bezitter van de fiets er zijn of haar eigen naam op kan laten zetten. Het is nu ook mogelijk om je eigen Kogafiets samen te stellen. Eigenaars van Santosfietsen konden dit al en het bleek een groot succes. Dat deze merken staan voor absolute kwaliteit, bewees Martin Kerkvliet enkele jaren geleden door per fiets 16.000 kilometer te rijden naar Dakar. Bij de eindbestemming bleek de fiets nog helemaal uit een stuk te bestaan.

Raad en daad
Profile Warmerdam bestaat in april alweer 15 jaar en de winkelketen is door Elsevier in 2005 en 2006 uitgeroepen tot beste winkelketen in de categorie ‘Fiets en Vrije tijd’. Bart Warmerdam, mede-eigenaar van de winkel vertelt: “Deze beurs is uniek in de wijde omgeving en altijd een succes geweest. De reden hiervoor is, dat wij de beurs aan het begin van het seizoen organiseren en alle fabrikanten zijn graag bereid mee te helpen en hun nieuwste snufjes te laten zien. Gedurende het hele weekend staan professionals klaar om de mensen met raad en daad bij te staan. Ook dit jaar is de beurs weer anders, beter en professioneler opgezet en richten we ons zuiver op de vrijetijds- en toerfietsen, voor de mensen die het beste in kwaliteit willen hebben. Niet voor niets is het thema: “Fietsen zoals u dat wilt”.

Hij voegt er aan toe: “De bezoekers kunnen gratis proefritjes maken of zich onderwerpen aan het ‘bodyscanning’ apparaat, waarmee de ideale fiets en zithoudingen berekend kan worden. We hebben een breed aanbod van merken op de beurs, zoals Trek, producent van de fiets waarop Lance Armstrong zeven keer de Tour de France heeft gewonnen.” Warmerdam licht nog een tipje van de sluier op: “We hebben een echte noviteit: de Batavus met hun lightserie toerfiets, die is samengesteld uit aluminium en zelfs carbon. Ook zijn weer de Batavus elektrische fietsen te bezichtigen in dit opstapweekend. Door een ingenieus systeem wordt 60% van de trapkracht omgezet in energie, waardoor een fietservaring verandert van inspanning naar ontspanning.”

Zuurstof

Warmerdam is zelf een enthousiast fietser: “Op de fiets heb ik de belangrijkste beslissingen in mijn leven gedaan. Als je op jezelf aan het rondrijden bent, kun je je gedachten vrij maken en gaat de zuurstof door je hoofd. Ik ga liever fietsen dan vergaderen!” Hij geeft meer informatie over wat er allemaal te zien is op de beurs: “Een noviteit is de NuVinci-versnellingsnaaf, die zichzelf schakelt, als het ware, dankzij het kogeltjessysteem. Een bijna oneindige variatie aan versnellingen is mogelijk en het contactoppervlak van de kogeltjes wordt geminimaliseerd. Maak daarnaast ook kennis met de Brompton vouwfiets: het beste en meest exclusieve merk binnen de vouwfietsen. Hier in Warmond is deze fiets zeer populair om met de boot mee te nemen, maar ook veel forensen nemen deze fiets mee de trein in.”

Bart toont zijn passie: “Het fietsen kan zoveel fijner, wij willen bijdragen aan het fietsplezier van de mensen. Juist door nieuwe ontwikkelingen als het eenvoudig schakelen, kan de attitude bijgesteld worden. Kijk maar eens naar de Koga Miyata fietsen die we aanbieden. Met hybride fietsen hebben we daarnaast een mengeling tussen sportief rijden en de soliditeit van een kettingkast.”

Gratis proefrit

Andere activiteiten die ondernomen kunnen worden zijn: proefrijden op elektrische fietsen van Batavus, presentaties van de Ortlieb tassen die zich kenmerken door hun waterdichte bescherming, vakkundige technologie en zeer lange houdbaarheid. Laat u zich ook gratis opmeten, om de perfectie fiets te kunnen samenstellen.

Tot slot worden ook de Fuji bikes geïntroduceerd: deze fietsfabrikant maakt al sinds 1899 topkwaliteit fietsen en vanaf dit jaar zijn deze fietsen exclusief verkrijgbaar bij de Profile organisatie. Dit merk wordt met name geroemd om de aandacht die het heeft voor de frames en meerdere sporters wonnen prestigieuze titels op Fuji bikes. Warmerdam: “Fuji fietsen kenmerken zich door hun sportieve uitstraling en rijgedrag en veel aandacht wordt geschonken aan zaken als design en ergonomie.” Ook op deze fietsen is een gratis proefrit mogelijk.

Warmerdam wil ook duidelijk maken dat een bezoekje aan de beurs ervoor kan zorgen dat zadelpijn tot het verleden behoort: “Zadelpijn en rugpijn bij het fietsen kunnen wij voorkomen. Dit soort ongemakken zijn een teken dat de fiets verkeerd is afgesteld. Wij kunnen uw fiets op precies de juiste manier afstellen, zodat u nog jarenlang genietend kunt fietsen.”

De beurs vindt op zaterdag 24 en zondag 25 maart plaats bij Profile Warmerdam “de Fietsspecialist”, Herenweg 2 in Warmond. Op zaterdag is de beurs geopend van 10:00 – 17:00 uur en op zondag van 12:00 – 17:00 uur. Voor meer informatie:
www.profilewarmerdam.nl.

‘Ze zitten op me te wachten, schoon drinkwater is belangrijk’

Student helpt Kenianen met zuiveren drinkwater

Warmond – Robbert Ramak (22) is derdejaars student laboratoriumtechniek aan de Hogeschool Leiden en staat voor een periode die zijn leven drastisch kan beïnvloeden. Samen met drie medestudenten reist hij op 7 mei af naar het plaatsje Kitui in Kenia om de mensen te helpen schoon water te krijgen. De stichting Ex-change helpt mee dammen aan te leggen om regenwater op te vangen, waterputten te slaan en primitieve stroomvoorzieningen aan te leggen. Het grootste deel van Robbert’s activiteiten zal echter zijn om de mensen daar te leren filters te maken die het water zuiveren, met behulp van de Keniaanse natuurlijke bronnen: zand en planten.

Door Joep Derksen

‘Het eerste probleem is al boven water gekomen’, vertelt Robbert. ‘De planten die het meest geschikt zijn om als filter te dienen voor waterzuivering worden in Kenia als behekst gezien. De lokale bevolking wil deze planten niet in huis hebben.’ De student heeft er zin in: ‘We verblijven drie maanden in het dorp dat bijna vier uur rijden is van de hoofdstad Mombassa. Al eerder zijn studententeams naar deze regio gegaan om de lokale bevolking te helpen. Ze vonden het allemaal een superervaring, op een meisje na die al heel snel weer terug wilde. Ze miste haar Duo Penotti chocoladepasta.’

Bananenbier

Robbert gaat de waterputten in de regio testen en leidt hiervoor drie lokale studenten op; zijn ‘buddy’s’. ‘De mensen daar weten helemaal niets van parasitologie en ik kan hen veel leren, want ik laat hen proefjes zien die ik al in het eerste jaar van mijn studie heb gedaan’, zegt hij met overtuiging. Toch is hij wel een beetje zenuwachtig: ‘Je weet toch niet wat er precies gaat gebeuren. Als ik naar de wc wil, moet ik een gat in de grond graven en om te douchen, moet ik eerst het water opwarmen in een pan.’ Hij spreekt nog geen woord Swahili, maar had al gehoord dat er alcoholische versnaperingen zijn: ‘Ze hebben daar bananenbier. Ik neem aan dat die bananen gegist worden en dat daar het bier van wordt gemaakt.’

Robbert is een bekende in Warmond, geeft les aan de jongste voetballertjes van Warmunda en staat mensen met raad en daad bij. Als onderdeel van het leerproject moet hij minimaal 1.000 euro inzamelen om allerlei attributen aan te schaffen, zoals glazen pipetten, microscopen en scheppen voor het landbouwteam. Hij vraagt zijn vrienden dan ook om regelmatig een biertje te laten staan en dat uitgespaarde geld te storten op bankrekeningnummer 122615093. Uiteraard zijn spontane donaties van anderen ook welkom. Het uiteindelijke ingezamelde bedrag wordt door ICCO verdubbeld.

De student verricht met zijn reis toch ontwikkelingswerk. Waarom doet hij dat? ‘Het is mooi dit te kunnen doen, om je westerse kennis direct over te dragen op de mensen. Het is een unieke ervaring die ik niet vaak mee maak en tegelijkertijd goed voor mijn curriculum vitae. Ik hoop te bereiken dat de mensen zelfstandig kunnen werken, zodat ik de laatste paar weken niets hoef te doen. Ze zitten op me te wachten, want schoon drinkwater is heel belangrijk: die mensen hebben het nodig.’

Shock

Hij bereidt zich gedegen voor: ‘Ik probeer van alles over Kenia te lezen en praat met mijn voorgangers over hun ervaring. Je moet ook niet zonder voorkennis naar dat land gaan, want dat wordt een shock en je moet ook niet vies zijn van de dingen.’ Een advies neemt hij zich ter harte: ‘Je kunt daar de mensen niet altijd een hand geven, dus dan kun je hen het beste bij de pols grijpen. Veel inwoners hebben aids en allerlei vormen van infecties, dus als je ze niet bij de hand vastpakt, is het minder gevaarlijk.’

Robbert brengt een tweewekelijkse nieuwsbrief uit, die op zijn website te volgen is:
http://robbertnaarkenia.hoeij.com.