Tienduizend narcissen plukken per dag is nu hobby

“Een leven lang wonen en werken langs de vaart”

Hillegom – Hardwerkende, nuchtere mensen zijn het; de bollenkwekers uit onze streek. Op slechts enkele meters van de vaart, nabij de brug in de Beeklaan bij De Zilk, is er deze week een aan het werk in een narcissenveld. Op afstand dreigen maartse buien en een harde, koude westenwind zou zomaar doen vergeten dat de lente is begonnen. De noeste werker, op z'n knieen over het gewas bewogen, lijkt het niet te deren: "Ik wil best vertellen wat ik doe, maar doe mij maar niet met mijn neus en naam in de krant!" Een foto mag wel, alleen dan wel een beetje onherkenbaar. IJdeltuiterij is aan deze kweker duidelijk niet besteed.

door Joep Derksen

Ondanks zijn terughoudendheid vertelt de man graag over zijn vak en zijn band met de vaart. Al sinds zijn geboorte woont hij aan de Zuider Leidsevaart in Hillegom: "Op nummer elf". Vorig jaar is zijn zoon gestopt in het bedrijf en nu onderhoudt hij eigenhandig nog drie hectares narcissen en tulpen. Hij haalt de narcissen een voor een uit de grond: op één dag zijn dat 1.000 bosjes. In ieder bosje zitten tien narcissen, dus hij gaat dagelijks 10.000 keer met zijn vingers de grond in. Om zijn handen te beschermen heeft hij hen ingetapet met pleisters en draagt hij werkhandschoenen. “Vroeger was mijn dagelijkse oogst nog hoger!”

Hobby

Wanneer het regent, schuilt hij in zijn bedrijfswagen en tussen de buien door gaat de noeste 60+ werker op zijn knieen om de bloemen naar de veiling in Aalsmeer te krijgen. “Ik ben al mijn leven lang een Vaartbewoner en ben hier geboren en getogen. Eigenlijk hoef ik niet meer op het veld te werken, maar ik doe het als hobby en ben aan het afbouwen. De afgelopen jaren heeft de bollenhandel in een dip gezeten en dat is nu nog niet voorbij. Door methodes als het opspuiten van grond is de Bollenstreek niet meer de enige locatie waar bollen gekweekt kunnen worden en hierdoor komt er teveel aanbod op de markt.”

“Momenteel is de verkoopprijs van een bosje narcissen zo’n 0,35 euro. Op de veiling geldt een minimumprijs van 0,02 euro en als de klok onder dit bedrag gaat wordt de lading afgeslagen: dan gaat het de bak in. Al je bloemen ben je dan kwijt, je krijgt geen geld en het spul wordt vernietigd. Dat maak je als kweker toch enkele malen mee. Met de bollen had je een servicefonds waarbij je altijd een minimumprijs krijgt voor je oogst, maar dat betaal je uiteindelijk toch zelf, want je stort zelf geld in dit servicefonds. Ik heb liever de vrije markt met het risico dat het spul de bak in gaat en onder controle wordt vernietigd.”

Ferrari

“Het gaat al jaren slecht in de sector, maar het probleem lost zichzelf op. Kwekers die een of meerdere slechte jaren hebben gehad, gaan kapot en daardoor komt er minder aanbod op de markt. De prijzen stijgen dan weer en de goede jaren breken aan. Op zo’n moment moet je niet direct een Ferrari kopen, maar moet je reserves opbouwen voor slechtere jaren”, tipt de kweker.

De kweker trekt de narcissen met een lengte van circa 25 centimeter uit de grond: “Bij de ene bloem moet je met de vingers in de grond en bij de andere pluk je hem halverwege af om een gelijke lengte te krijgen. Tulpen zijn wat dat betreft een stuk gemakkelijker, want die pluk je halverwege af.”

Hij is tevreden over de kwaliteit van zijn grond: “Het is goede grond langs de Vaart en doet niet veel onder voor de topkwaliteit op het land langs de Vredenburglaan tussen de Keukenhof naar Hillegom toe. Daar hebben ze lichtere zandgrond, wat veel beter is voor de bloemen omdat dit soort zand het water beter doorlaat.”

Goeie ouwe tijd

In maart wil de bollenkweker alle narcissen uit de grond hebben, zodat hij in april de tulpen kan oogsten. Het is koud op het land en geen van de narcissen heeft het kopje geopend. “Door deze kou worden de bloemen bros en kunnen ze breken. Het duurt nog wel minimaal vier dagen voordat ze gaan bloeien”, zegt de expert voordat hij zijn oogst in de wagen zet. “Vandaag heb ik 9 kratten gevuld en die worden morgen naar de veiling gebracht, samen met de oogst van die dag. Vroeger had ik vijf hectare grond en oogstte tot 5.000 bosjes per dag, zodat ik elke dag naar de veiling ging. Dat waren nog de tijden dat ik ’s avonds doorwerkte, maar tegenwoordig doe ik het rustiger aan. Ik ben eigenlijk een beetje aan het vutten.”

Hij mist die ‘goeie ouwe tijd’ niet: “Ik had het druk zat, maar tegenwoordig kan ik echt lekker genieten. Zo ga ik ieder jaar met mijn vrouw een maand lang naar Thailand. Daar reizen we rond of gaan lekker aan het strand liggen. Heerlijk! Toch zou ik hier nooit meer weg willen: de Vaart gaat in je bloed zitten.”